ที่มา | ศิลปวัฒนธรรม ฉบับธันวาคม 2565 |
---|---|
ผู้เขียน | องค์ บรรจุน |
เผยแพร่ |
“ลูกชุบ” (Fruit Shaped Mung Beans) เป็นขนมหวานจากแคว้นอัลการวี (Aigaeve) ของโปรตุเกส เรียกว่า Massapaes ทําจากเม็ดอัลมอนด์บดกวนกับน้ำตาล ปั้นเป็นรูปต่าง ๆ สําหรับแต่งหน้าเค้ก พ่อค้าชาวโปรตุเกสนำเข้ามายัง “อยุธยา” ตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช
คนที่มีส่วนสําคัญคือ มารีปินยา เดอ กีย์มาร์ (Dona Maria del Pifia) หรือ “ท้าวทองกีบม้า” เชื้อสายญี่ปุ่น-โปรตุเกส ภรรยาเจ้าพระยาวิไชเยนทร์ หรือฟอลคอน (Constantine Phaulkon) ทําหน้าที่ชาววิเสทหรือแม่ครัวประจําราชสํานัก
จากพื้นฐานขนมไทยที่เดิมมีเพียง แป้ง น้ำตาล และมะพร้าว ได้เพิ่มไข่ รวมทั้งการอบที่เป็นเทคโนโลยีการอาหารของโปรตุเกส เกิดนวัตกรรมและอาหารใหม่ ๆ เช่น ขนมไข่ ขนมผิง ไข่เต่า หม้อแกง สําปันนี ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง ทองโปร่ง ทองพลุ ทองม้วน สังขยา รวมทั้ง ลูกชุบ ที่ใช้ “ถั่วเขียว” แทน อัลมอนด์ ปั้นเป็นรูปผลไม้ แต้มสี ชุบวุ้น แต่เดิมทํากันเฉพาะในวัง ทําแจกให้เด็ก ๆ ในงานเทศกาล (กมลชนก พูลสวัสดิ์, 2556) ต่อมาแพร่หลายสู่ประชาชนทั่วไป
อ่านเพิ่มเติม :
หมายเหตุ : คัดเนื้อหาส่วนหนึ่งจากบทความ “ข้างสำรับไทย : เป็นไทยที่ลำต้นกิ่งก้านใบดอกผล รากเหง้าปะปนหลากเผ่าหลายพันธุ์” เขียนโดย ดร. องค์ บรรจุน ในศิลปวัฒนธรรม ฉบับธันวาคม 2565 [เว้นวรรคคำ ปรับย่อหน้าใหม่ และเน้นคำเพิ่มเติมโดยกองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม]
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 10 เมษายน 2566