ผู้เขียน | ธนกฤต ก้องเวหา |
---|---|
เผยแพร่ |
“ตลาดพลู” คือตลาดในแขวงบางยี่เรือ เขตธนบุรี ชื่อตลาดนั้นสืบเนื่องมาจากตลาดตั้งอยู่ใกล้แหล่งขายส่งพลูแหล่งใหญ่ ซึ่งมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันแพร่หลายในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์
ต้นกำเนิดชื่อตลาดนั้นสัมพันธ์กับชุมชน “บ้านสวนพลู” ชุมชนเก่าแก่ของชาวมลายูจากปาตานีและรัฐสุลต่านทางใต้ ซึ่งเข้ามาตั้งถิ่นฐานในภาคกลางตั้งแต่ปลายสมัยอยุธยาถึงธนบุรี และเลือกทำสวนหมาก-พลู ส่งขายให้ชาวสยาม

ในยุคต้นรัตนโกสินทร์ หมากและพลูยังเป็นสิ่งจำเป็นของประชาชนส่วนใหญ่ อาชีพปลูกพลูขายจึงดำเนินไปอย่างเป็นล่ำเป็นสัน โดยเฉพาะบริเวณ 2 ฝั่งคลองบางกอกใหญ่ และคลองแยก เช่น คลองบางไส้ไก่ คลองบางสะแก และคลองด่าน
ส่วนพลูที่มีชื่อเสียงว่าเป็นพลูชนิดดีในสมัยนั้น ได้แก่ สวนพลูแถบวัดบางยี่เรือ วัดอินทาราม และวัดจันทาราม สวนเหล่านี้ถูกเรียกรวม ๆ ว่า “สวนพลูบางยี่เรือ”
ราวพุทธศตวรรษที่ 25 ชาวสวนและพ่อค้าชาวจีนได้โยกย้ายเข้ามาในพื้นที่ และ พ.ศ. 2447 (สมัยรัชกาลที่ 5) ความเจริญรูปแบบใหม่ที่เรียกว่า “ทางรถไฟ” ได้ตัดผ่านชุมชนกับมัสยิดของชาวมลายูพอดีบริเวณสถานีตลาดพลู ยิ่งดึงดูดพ่อค้าชาวอินเดียมุสลิมจากบ้านแขกและบ้านสมเด็จเข้ามาในพื้นที่ ทำให้ย่านนี้มีความหลากหลายและคึกคักมากยิ่งขึ้น
ความคึกคักของตลาด (ค้า) พลู เริ่มตั้งแต่เช้าตรู่ ในทุก ๆ เช้า เจ้าของสวนจะนำพลูใส่เข่งบรรทุกเรือมาขึ้นที่ท่าใหญ่แถบวัดบางยี่เรือ จุดนั้นจะมีพ่อค้าแม่ค้าขายปลีกมารับพลูจากท่าน้ำไปขายอีกทอดหนึ่ง ตลาดขายพลูจะดำเนินไปอย่างรวดเร็วและเร่งรีบเฉพาะช่วงเช้า มิได้เป็นตลาดถาวร
อย่างไรก็ตาม เมื่อคนทั่วไปมายังตลาดสดถาวรที่อยู่บริเวณใกล้เคียงแหล่งขายส่งพลู มักจะเรียกตลาดนั้นกันอย่างติดปากว่า “ตลาดพลู”


อ่านเพิ่มเติม :
- “ใบพลู” พืชที่ชาวสยามใช้ทั่วบ้านทั่วเมือง เคยจะถูกชาวจีนเก็บภาษี แต่ ร.4 ทรงห้าม?!
- ภาษีนา-สวน-ไร่ สมัยกรุงธนบุรี-ต้นกรุงเทพฯ เก็บกันอย่างไร
- “8 ผลไม้” ที่เก็บภาษีสมัยรัชกาลที่ 4 มีอะไรบ้าง?
- “กินหมาก” ไม่ใช่ประเพณีเฉพาะของไทย ใคร ๆ ในภูมิภาคเขาก็กิน
- “หมาก” หนึ่งสิ่งที่ขาดแคลนและสร้างความโกลาหลมากที่สุดในช่วงเสียกรุงครั้งที่ 2
สำหรับผู้ชื่นชอบประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม แง่มุมต่าง ๆ ทั้งอดีตและร่วมสมัย พลาดไม่ได้กับสิทธิพิเศษ เมื่อสมัครสมาชิกนิตยสารศิลปวัฒนธรรม 12 ฉบับ (1 ปี) ส่งความรู้ถึงบ้านแล้ววันนี้!! สมัครสมาชิกคลิกที่นี่
อ้างอิง :
ศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย. พิมพ์ครั้งที่ 6. (2546). ชื่อบ้านนามเมืองในกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ : มติชน.
Edward Van Roy; ยุกติ มุกดาวิจิตร แปล. (2565). Siamese Melting Pot ก่อร่างเป็นบางกอก. กรุงเทพฯ : มติชน.
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 23 มกราคม 2568