ประวัติศาสตร์

ครั้งหนึ่ง อังกฤษเกือบจะมี “หอไอเฟล” เป็นของตัวเอง?

หอไอเฟล กรุงปารีส ฝรั่งเศส
ผู้เขียนกองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม
เผยแพร่

รู้หรือไม่ ครั้งหนึ่ง “อังกฤษ” เกือบจะมี “หอไอเฟล” เป็นของตัวเอง!

หอไอเฟล สร้างขึ้นในปี 1889 ใจกลางกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เป็นหอสูงโดดเด่นภายในงาน Exhibition 1889 หรืองานนิทรรศการโลก (World’s Fair) นอกจากความสวยงามของหอไอเฟลที่สร้างความนิยมอย่างมากแล้ว หอไอเฟลยังดึงดูดความสนใจและเม็ดเงินมหาศาล ทำให้หลายประเทศสนใจที่จะสร้างหอสูงลักษณะนี้ไว้ที่ประเทศของตนบ้าง 

เซอร์เอ็ดเวิร์ด วัตกิน (Sir Edward Watkin) สมาชิกรัฐสภาอังกฤษ นายทุนหนังสือพิมพ์และรถไฟ ถึงกับกล่าวว่า “anything Paris can do, we can do bigger.” อะไรก็ตามที่กรุงปารีสทำได้ เราทำได้ยิ่งใหญ่กว่า เขาจึงคิดโครงการก่อสร้าง “Great Tower of London” หอคอยสูงตระหง่านในสวน Wembley ใน อังกฤษ

เซอร์วัตกินมีความทะเยอทะยานและเป้าหมายสร้างสถานบันเทิงหรือสถานที่พักผ่อน ที่มีทั้งสวนสนุก ทะเลสาบ น้ำตก ร้านค้า โรงละคร โรงอาบน้ำแบบตุรกี สวน ทางเดินเล่น สนามคริกเก็ต สนามฟุตบอล โรงแรม ฯลฯ โดยมีหอคอยนี้เป็นจุดศูนย์กลางของสวน

ด้วยแรงบันดาลใจจาก หอไอเฟล ในกรุงปารีส เขาจึงเชิญ กุสตาฟ ไอเฟล (Gustave Eiffel) ผู้ออกแบบหอไอเฟล ให้มาออกแบบหอคอยแห่งนี้ด้วย แต่ ไอเฟล ตอบปฏิเสธ ดังนั้นเซอร์วัตกินจึงจัดตั้งบริษัท The Tower Company Limited ขึ้นมา และได้จัดการประกวดออกแบบชิงเงินรางวัล

กว่า 68 แบบส่งเข้ามาจากทุกมุมโลก ทั้งสหรัฐอเมริกา เยอรมนี ออสเตรเลีย สวีเดน อิตาลี ออสเตรีย ตุรกี และแคนาดา ผลงานออกแบบที่ชนะได้แก่ หมายเลข 37 ออกแบบโดย สจวร์ต, แมคลาเรน และดันน์ (Stewart, MacLaren & Dunn) เป็นหอคอยโลหะ 8 เหลี่ยม 8 ขา เพื่อต้านทานการโค้งงอในทุกทิศทาง สูง 1,200 ฟุต หรือ 366 เมตร สูงกว่าหอไอเฟล 45.8 เมตร หรือ 150 ฟุต 

“หอไอเฟลอังกฤษ” ผลงานออกแบบที่ชนะได้แก่หมายเลข 37

การก่อสร้างเริ่มขึ้นในปี 1892 แต่เนื่องจากประสบปัญหาการระดมทุน บริษัทจึงต้องใช้ทุนของตัวเอง ดังนั้นจึงปรับแบบหอคอยเพื่อประหยัดต้นทุน เช่นปรับขาหอคอยเหลือเพียง 4 ขา ทว่า การก่อสร้างประสบปัญหาหลังเพิ่งสร้างไปเพียงชั้นแรกเท่านั้น เนื่องจากการปรับแบบทำให้ขาทั้ง 4 แบกรับน้ำหนักมากเกินไป อีกทั้งพื้นที่ก่อสร้างกลายเป็นหนองบึงเฉอะแฉะ โครงสร้างจึงทรุดตัว ประกอบกับประชาชนไม่ได้แห่กันมาท่องเที่ยวที่สวนแห่งนี้อย่างที่เซอร์วัตกินคาดการณ์ไว้ ซ้ำเงินทุนในการก่อสร้างโครงการนี้ก็ร่อยหรอลงทุกขณะ ที่สุดการก่อสร้างหอคอยจึงหยุดชะงักลงในอีกไม่กี่ปีต่อมา

บริษัทเลิกกิจการในปี 1899 ทิ้งซากหอคอยที่ยังสร้างไม่เสร็จไปถึงปี 1904 แล้วที่สุดจึงถูกรื้อทิ้ง โครงการ “Great Tower of London” จึงถูกเรียกว่า “Watkin’s Folly” ความเขลาของเซอร์วัตกิน หรือ “The London Stump” ตอไม้ของกรุงลอนดอน เพราะรูปลักษณ์ของโครงเหล็กที่ก่อสร้างไม่เสร็จมีลักษณะคล้ายตอไม้ขนาดใหญ่นั่นเอง

ปัจจุบันที่ตั้งของหอคอยนี้คือ สนามฟุตบอลแห่งชาติของประเทศอังกฤษ หรือสนามกีฬาเวมบลีย์นั่นเอง

หอไอเฟล ของ ประเทศอังกฤษ
การก่อสร้างหอคอย หรือ หอไอเฟล ของ ประเทศอังกฤษ ดำเนินไปได้เพียงแค่ชั้นแรกเท่านั้น

อ่านเพิ่มเติม :

สำหรับผู้ชื่นชอบประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม แง่มุมต่าง ๆ ทั้งอดีตและร่วมสมัย พลาดไม่ได้กับสิทธิพิเศษ เมื่อสมัครสมาชิกนิตยสารศิลปวัฒนธรรม 12 ฉบับ (1 ปี) ส่งความรู้ถึงบ้านแล้ววันนี้!! สมัครสมาชิกคลิกที่นี่ 

อ้างอิง :

https://archive.org/stream/descriptiveillus00lynd#page/106/mode/2up

https://www.theguardian.com/artanddesign/2006/mar/14/architecture.communities?fbclid=IwAR3x13hsk6ZQypfCO6Z-hZsZohBO__6Zm3-GDHJsnPeNuWDlFdxX4j90HQI

http://www.skyscrapernews.com/buildings.php?id=66&fbclid=IwAR032HIgYaA4LcWiMrmJaYdeNGvJZzkdpy6LkDBYMNcpgysyeK3xdCE8nzs

https://web.archive.org/web/20120403120417/http://www.brent.gov.uk/regeneration.nsf/Wembley/LBB-149

เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 25 ธันวาคม 2563