เปิดที่มา “สามแยกไฟฉาย” สามแยกในตำนาน ที่ทุกวันนี้เหลือแต่ชื่อ

สามแยกไฟฉาย บางกอกน้อย
แยกไฟฉาย (ภาพจากประชาชาติธุรกิจ https://www.prachachat.net/property/news-424483)

สามแยกไฟฉาย เป็นชื่อที่คุ้นหูกันดีของชาวฝั่งธนบุรี โดยเฉพาะผู้ที่อาศัยในย่านบางกอกน้อย ทุกวันนี้ ความเป็น “สามแยก” ในเชิงกายภาพหายไปแล้ว เพราะถูกแทนที่ด้วย “สี่แยก” เกิดถนนพรานนก-พุทธมณฑลสาย 4 ขึ้นใหม่ มีร้านอาหารขึ้นเรียงรายสองฝั่งถนน ทั้งยังมีอุโมงค์ และรถไฟฟ้าสถานีไฟฉายตั้งอยู่อีกด้วย แต่ชื่อ “สามแยกไฟฉาย” ก็ยังคงติดปากคนจำนวนไม่น้อย

ที่มาของชื่อสามแยกไฟฉาย ไม่ได้เกี่ยวข้องกับไฟฉายที่เราใช้กันในชีวิตประจำวัน แต่เป็นไฟฉายขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นอุปกรณ์ประกอบปืนใหญ่ต่อสู้อากาศยาน (ป.ต.อ.)

ศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย เล่าเรื่องสามแยกไฟฉายไว้ในหนังสือ “ชื่อบ้านนามเมืองในกรุงเทพฯ” (สำนักพิมพ์มติชน) ว่า ป.ต.อ. เป็นอาวุธที่ประเทศไทยได้มาใหม่เมื่อปี 2474 เพื่อใช้ป้องกันการรุกรานน่านฟ้าไทยของข้าศึก

อุปกรณ์สำคัญที่ใช้ประกอบอาวุธนี้คือ ไฟฉายแรงสูงขนาดใหญ่ มีหน้าตัดถึง 120 เซนติเมตร สำหรับส่องกราดบนท้องฟ้า เพื่อค้นหาเครื่องบินข้าศึกในเวลากลางคืน พร้อมเครื่องจับเสียงจากระยะไกล

ในสงครามโลกครั้งที่ 2 กองพลทหารปืนใหญ่ต่อสู้อากาศยานได้นำอาวุธนี้ไปตั้งตามพื้นที่ชานเมืองรอบกรุงเทพฯ ทุกด้าน และในเวลากลางคืนได้ใช้ไฟฉายส่องกราดตรวจน่านฟ้าอยู่ตลอดเวลา

สถานที่ที่ติดตั้ง ป.ต.อ. ที่มีไฟฉายขนาดใหญ่ มีด้วยกันหลายแห่ง แต่มีผู้เรียกสถานที่ที่มีคำว่าไฟฉายติดปากอยู่เพียงแห่งเดียวคือ สามแยกไฟฉาย

เหตุที่คนทั่วไปจำได้ ก็เพราะสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ป.ต.อ. ยิงเครื่องบินของฝ่ายสัมพันธมิตรตกลงที่สวนแถบฝั่งธนบุรี เล่ากันว่า ครั้งนั้นต้นหมากรากไม้ถูกกวาดเรียบเตียนเป็นแถบด้วยแรงเหวี่ยงของเครื่องบิน ซากเครื่องบินแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจัดกระจายกินบริเวณกว้างขวาง ฝรั่งนักบินเสียชีวิตอย่างสยดสยอง อวัยวะร่างกายกระเด็นไปแต่ละทิศทาง

เหตุการณ์ตื่นเต้นครั้งนั้นทำให้ผู้คนจดจำและพูดถึงสถานที่นั้น โดยมีไฟฉายเป็นที่หมายสำคัญ เมื่อมีการตัดถนนบริเวณนั้นเป็นสามแยก จึงเรียกกันว่าสามแยกไฟฉาย”

อ่านเพิ่มเติม :

สำหรับผู้ชื่นชอบประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม แง่มุมต่าง ๆ ทั้งอดีตและร่วมสมัย พลาดไม่ได้กับสิทธิพิเศษ เมื่อสมัครสมาชิกนิตยสารศิลปวัฒนธรรม 12 ฉบับ (1 ปี) ส่งความรู้ถึงบ้านแล้ววันนี้!! สมัครสมาชิกคลิกที่นี่


อ้างอิง :

ศันสนีย์ วีระศิลป์ชัย. ชื่อบ้านนามเมืองในกรุงเทพฯ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : มติชน. 2551.


เผยแพร่ในระบบออน์ไลน์ครั้งแรกเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2567