“เซ็กซ์เสื่อม” รักษาด้วย “นักเซ็กซ์บำบัดมืออาชีพ” ช่วยชุบวิถีชีวิตคู่รักให้ชื่นมื่น

คู่รักกรีก
ภาพ “The Greek Lovers” (1846)โดย Henry Peters Gray

มาสเตอร์ และจอห์นสัน เป็นนักเซ็กซ์บำบัดที่มีชื่อเสียงมากในสหรัฐอเมริกา ทั้งคู่มีชื่อเต็มๆ ว่า วิลเลียม เอช. มาสเตอร์ และเวอร์จิเนีย จอห์นสัน ฝ่ายแรกเป็นแพทย์ ฝ่ายหลังเป็นนักวิทยาศาสตร์ ทั้งคู่เป็นผู้ร่วมงานกันและเป็นคู่สมรสกันด้วย แม้ว่าภายหลังมีข่าวว่าทั้งคู่หย่ากัน แต่นั่นเป็นเรื่องชีวิตในบ้าน ส่วนชีวิตการงานในฐานะเซ็กซ์บำบัดยังคงให้บริการลูกค้าหรือผู้ป่วยที่มีเซ็กซ์ไม่สมปรารถนา (sexual dysfunction) หรือ เซ็กซ์เสื่อม อย่างต่อเนื่อง…

มาสเตอร์ และจอห์นสัน น่าจะเริ่มให้บริการเซ็กซ์บำบัดมาก่อนปี 1970 โดยในปีนี้ทั้งคู่ได้พิมพ์หนังสือเชิงรายงานออกมาเล่มหนึ่งชื่อ Human sexual inadequacy (บางทีจะมีความหมายว่า เซ็กซ์ที่ย่อหย่อนของบุคคล อะไรทำนองนี้) เป็นหนังสือเชิงรายงานการให้บริการบำบัดผู้มีเซ็กซ์อันย่อหย่อนหรือไม่สมปรารถนา โดยสำแดงโปรแกรมการบำบัดรักษาผู้มีปัญหาเซ็กซ์เหล่านั้นถึง 800 คน ณ สถานบำบัดศูนย์วิจัยชีวภาพแห่งเซ็นต์หลุยส์

ผู้เข้ารับการบำบัดต้องมาเป็นคู่ ในช่วงเวลากลางวันเป็นการรับฟังการบรรยาย ส่วนตอนกลางคืนต้องทำการบ้าน Sexual homework ในโมเต็ลซึ่งอยู่ใกล้ ๆ บริเวณนั้น โดยจัดไว้ดี เงียบ ๆ เรียบร้อยปราศจากสิ่งรบกวน และสามารถจะพักผ่อนต่อ เป็นอีกครั้งของการดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ได้!

เมื่อหนังสือเชิงรายงานเล่มนี้วางแผงได้ไม่นาน ลูกค้าหรือคนไข้ของมาสเตอร์ และจอห์นสัน ก็ทวีเพิ่มอย่างไม่น่าเชื่อ แท้จริงแล้ว เซ็กซ์ไม่สมปรารถนาของคนอเมริกันมีอยู่มาก (ซึ่งก็ไม่น่าจะมากกว่าคนประเทศอื่นๆ?) แต่ก็เป็นปัญหาค้างใจและไม่แน่ใจว่าใครจะแก้ไขปลดเปลื้องเรื่องนี้ได้ พอมาสเตอร์ และจอห์นสัน เปิดตัวและให้โอกาสก็ไม่รีรอจะใช้โอกาสนั้นอย่างเต็มที่โดยทันที

อีกประการหนึ่งองค์ความรู้เรื่องเซ็กซ์ไม่สมปรารถนา คล้ายจะยังมืดมัวอยู่เวลานั้น แม้ก่อนหน้านี้วอนคราฟท์-เอบิ้ง (1902) ผู้เชี่ยวชาญเรื่องเพศจากเยอรมนี และเฮฟล็อค เอลลิส (1910) ผู้เชี่ยวชาญชาวอังกฤษเอง เคยบอกว่าเด็กหนุ่มที่มาสเตอร์เบชั่น จะเกิดอันตรายกับอวัยวะเพศและจะส่งผลร้ายต่อพลังทางเพศ

ความสามารถด้านนี้จะย่อหย่อนไปเมื่อโตขึ้น ยิ่งในสมัยวิกตอเรียใครที่มีเซ็กซ์มาก ก็จะถูกลดให้เหลือน้อยลงโดยให้ทำงานหนัก แต่กินอาหารน้อยหรืออดอาหารไปเลย เล่ากันว่าอาหารเช้าประเภทเบา ๆ คอร์นเฟลกซ์และขนมปังแครกเกอร์นั้น เป็นอาหารสำหรับลดพลังเซ็กซ์-ซึ่งไม่จริง

แม้ในเวลาต่อมา อัลเฟรด คินซีย์ และคณะ (1943, 1945) จะเปิดเผยชีวิต-เซ็กซ์คนอเมริกันจากงานวิจัยของเขาชนิดปรุโปร่ง จนเป็นที่ตกตะลึงกันทั้งประเทศ ซึ่งก็แค่นั้นเอง มีคำถามเกิดขึ้นมากมายตามมา “แล้วอย่างไรต่อ” หรือ “เซ็กซ์ไม่สมปรารถนาแล้วไปหาใครแก้ไข” ดังนี้เป็นต้น คนอเมริกันก็ยังคงมีอารมณ์ค้างอยู่ดี ยิ่งได้อ่านผลงานของคินซีย์ก็อาจยิ่งเครียด

แต่ต่อมาได้อ่านงานของมาสเตอร์ และจอห์นสันเข้าเท่านั้น คนอเมริกันก็ถึงบางอ้อ-มีความหวังขึ้นมาทันที ตั้งแต่ปี 1970 เป็นต้นมา ทั้งคู่ก็มีลูกค้าหรือผู้มีเซ็กซ์ไม่สมปรารถนามาขอรับบริการคับคั่ง ชื่อของมาสเตอร์ และจอห์นสันจึงเป็นที่รู้จักกันโดยกว้างขวาง สำหรับผู้มีเซ็กซ์ไม่สมปรารถนาแล้วต้องถือว่าชื่อของคนคู่นี้มีมนต์อันมหัศจรรย์

มาสเตอร์ และจอห์นสัน มีข้อสมมุติฐานว่า เซ็กซ์ไม่สมปรารถนานั้นน่าจะมาจากเหตุ 7 ประการ อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลาย ๆ อย่าง (โดยย่อ) ดังนี้

1. ความเคร่งครัดและขัดแย้งในคำสอนของศาสนาในผู้ป่วยเอง เช่น มาสเตอร์เบทเป็นบาป หรือการเปลือยกายหน้ากระจกเงาในห้องส่วนตัวเป็นเรื่องชั่วร้าย เป็นต้น

2. มีบาดแผลใจเรื่องเซ็กซ์ (psychosexual trauma) เช่น เคยถูกข่มขืนหรือมีประสบการณ์อันขมขื่นกับเรื่องเพศมาก่อน

3. มีอารมณ์รักร่วมเพศแฝงเร้น หรือมีแนวโน้มไปทางนั้น

4. ได้รับคำแนะนำหรือบอกเล่ามาไม่ถูกต้อง

5. ดื่มแอลกอฮอล์จัด-ดังที่เชกสเปียร์เขียนไว้ในบทละครเรื่องแมคเบท ว่า “สุรานั้นปลุกปรารถนาให้ตื่น แต่ฉุดดึงการปฏิบัติให้หลับ”

6. มีเหตุบกพร่องทางชีวภาพหรือทางร่างกาย

7. มีเหตุทางสังคมวัฒนธรรม-คู่สมรสมีความคาดหวังและภูมิหลังที่แตกต่างกันมาก

จิตกรรมฝาผนัง เชิงสังวาส พระที่นั่งพุทไธสวรรย์ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร

มาสเตอร์ และจอห์นสัน เป็นนักเซ็กซ์บำบัดหรือเซ็กซ์เธอราปิสต์ยุคต้น ๆ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก คนอเมริกันจำนวนไม่น้อยที่มีปัญหาทางเพศ หรือ เซ็กซ์เสื่อม (sexual dysfunction) ไปขอรับการบำบัดจากนักบำบัดมือสาหัสคู่นี้ และก็มักสมปรารถนาเสมอ ก่อนจะพูดถึงหลักและวิธีบำบัดของมาสเตอร์ และจอห์นสัน ขอพูดถึงเซ็กซ์เสื่อมสั้น ๆ ตามความหมายของมาสเตอร์ และจอห์นสัน ดังนี้

“เซ็กซ์เสื่อมของบุรุษและสตรีต่างกัน เซ็กซ์เสื่อมของบุรุษมี 3 ชนิด คือ นกเขาไม่ขัน หรือนอนไม่ลุกปลุกไม่ตื่น เรียกเป็นภาษาฝรั่งว่าอิเรคไทล์ อินซัฟฟีเชียนซี (erectile insufficiency) อาจขันบ้างไม่ขันบ้าง หรือขันได้ก็ไม่นาน มีหลายดีกรี อาจมีเหตุมาจากใจ หรือความบกพร่องทางกาย หรือเพราะฤทธิ์ยาบางชนิดก็ได้ เซ็กซ์เสื่อมของบุรุษอย่างที่ 2 ก็คือ เสือปืนไวหรือพรีแมทชัวร์ อิแจคคูเลชั่น (premature ejaculation) เช่น ไม่อาจคงสภาพได้เกิน 4 นาที เป็นต้องลั่นกระสุนทันที ส่วนชนิดสุดท้ายเป็นประเภทเสือปืนฝืด คือใช้เวลานานมากจนไม่อาจสมปรารถนาในชีวิตรักได้ ทั้งได้รับการทุกข์ทรมานแถมมาอีกด้วย

สำหรับเซ็กซ์เสื่อมในสตรีมี 4 ชนิด ชนิดแรกเรียกว่าออร์กัสมิค ดิสฟังชั่น (orgasmic dysfunction) คือมีกิจกรรมทางเพศคล้ายเป็นไปโดยปกติ แต่ไม่เคยมีความสุขถึงขั้นออร์กัสม์ (orgasm) ชนิดที่ 2 คือวาจินิมัส (vaginimus) เป็นความเจ็บปวดในช่องหยกอย่างรุนแรงเมื่อท่านทูตเดินผ่าน อาจเพราะกลัวจนเกร็งจัด หรือมีประสบการณ์อันขมขื่นมาก่อน เช่น เคยถูกข่มขืน เป็นต้น

ชนิดที่ 3 คือดิสพารูเนีย (dysparunia) เป็นความเจ็บปวดอย่างเข้มข้นเมื่อร่วมเพศ จนทุกอย่างฝ่อไปหมด ชนิดสุดท้าย เป็นชนิดหยุดความอยากทางเพศ-อินฮิบิท (inhibit) คือไม่แสดงความสนใจ หรือไร้แรงขับทางเพศ หรือแรงจูงใจทางเพศถูกบล็อคด้วยเหตุผลทางใจบางอย่าง ถ้าจุดบล็อคถูกเปิด กิจกรรมทางเพศก็จะเป็นปกติ”

คู่เซ็กซ์เสื่อม (อาจเป็นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือทั้ง 2 ฝ่าย) เมื่อมาลงทะเบียนบำบัดแล้ว จะต้องใช้เวลาประมาณ 4-5 วัน เข้าพักในโฮเต็ลที่จัดไว้ดีเพื่อการนี้โดยเฉพาะ มีขั้นตอนการทำเซ็กซ์บำบัดอยู่ 2 ขั้นตอนหลัก ๆ คือ

ขั้นตอนแรก ผู้บำบัดจะได้รับการบอกเล่าเป็นปฐมว่าทุกอย่างของการบำบัดนี้เป็นความลับสุดยอด จากนั้นจึงเข้าสู่การลดหรือคลายความกลัวต่าง ๆ ในการร่วมเพศ การดึงผู้ป่วยออกมาจากปัญหาการปรับตัวไม่ได้ คลี่คลายความหวาดกลัวออกไป ละลายความรู้สึกเชิงลบต่าง ๆ ที่ฝังใจอยู่ช้านานแล้ว เช่น มีความเชื่อว่าการร่วมเพศเป็นบาป เป็นของสกปรก ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากเคยได้ข้อมูลผิด ๆ มาก่อน ดังตัวอย่างผู้ป่วยชายรายหนึ่ง เคยได้รับคำบอกเล่าจากโสเภณีครั้งแรก ๆ ที่เขาไปเที่ยว “เธอทำกับฉันยังไม่ได้ เธอไม่มีทางทำกับผู้หญิงคนไหนได้สำเร็จหรอก”

ในขั้นตอนนี้ มาสเตอร์ และจอห์นสัน เรียกว่าระบบคุณค่าทางเพศ (sexual value system) ผู้ป่วยจะแยกพบทีมผู้รักษาแบบแยกเพศ คือ ผู้ป่วยชายพบทีมผู้รักษาชาย และผู้ป่วยหญิงพบทีมผู้รักษาหญิง ทั้งนี้มีความเชื่อว่าเพศเดียวกันคุยเพื่อคลาย สบาย ๆ เปิดใจได้ง่ายกว่า ไร้อารมณ์ขัดเขิน และรู้สึกเป็นอิสระ

การพูดคุยเพื่อคลายใจนี้ มีอุปกรณ์ประกอบความเข้าใจเรื่องเพศด้วยสื่อต่าง ๆ ที่ทันสมัย ใช้เวลาทั้งหมดในขั้นตอนนี้ 2 วัน ผู้ป่วยมีความชัดเจนดี อะไร ๆ ที่ค้างคาใจก็ได้คำตอบ เช่น บาดแผลใจในเรื่องเซ็กซ์ (sex trauma) เรื่องแนวโน้มเป็นโฮโมแอบจิต เรื่องข้อมูลเซ็กซ์ผิด ๆ แต่หนหลัง เรื่องพิษสุราและปัญหาทางกาย-สังคมวัฒนธรรมต่างๆ

ในวันที่ 3 และ 4 เป็นขั้นตอน-หลัง เรียกว่าขั้นตอนเน้นอารมณ์ (sensate focus) ผู้ป่วยทั้งคู่จะได้รับการบ้านไปทำ เช่น ต้องเลือกเวลาดีมีความสุขเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้สึกดี ๆ ต่อกัน อาจเป็นที่ห้องครัว ระเบียงรับลม ห้องรับแขก หรือห้องนอน

สำหรับในห้องนอนหรือห้องน้ำ ทั้งคู่ต้องเปลือยกายและสัมผัสซึ่งกันและกันทีละส่วน ตั้งแต่จับมือ ไหล่ ทรวงอก และเซ็กซ์ออร์แกน อย่างนุ่มนวลอบอุ่น ละเมียดละไม เสร็จแล้วรุ่งขึ้นในวันที่ 4 คู่สมรสต้องนำการบ้านไปรายงานครูหรือผู้รักษา

คือผลความรู้สึกที่ได้สัมผัสแลกเปลี่ยนกันและกันนั้น ครูหรือผู้รักษาจะบอกจุดอ่อนจุดแข็ง โอเคหรือโนเค แล้วส่งการบ้านชุดใหญ่ให้ทำใหม่ รุ่งขึ้นในวันที่ 5 (วันสุดท้าย) ก็นำผลการบ้านมาให้ผู้รักษาตรวจ ให้คำปรึกษาและวินิจฉัยผลการปฏิบัติ ว่าใครจะได้ผ่านหรือตกซ้ำชั้นบ้าง

เซ็กซ์เสื่อมทั่วไปมักสอบผ่าน แต่ในระดับแปรปรวนเท่านั้นมักต้องเริ่มต้นใหม่!

อ่านเพิ่มเติม :

สำหรับผู้ชื่นชอบประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม แง่มุมต่าง ๆ ทั้งอดีตและร่วมสมัย พลาดไม่ได้กับสิทธิพิเศษ เมื่อสมัครสมาชิกนิตยสารศิลปวัฒนธรรม 12 ฉบับ (1 ปี) ส่งความรู้ถึงบ้านแล้ววันนี้!! สมัครสมาชิกคลิกที่นี่


เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 18 ธันวาคม 2563