| ผู้เขียน | วิภา จิรภาไพศาล |
|---|---|
| เผยแพร่ |
“4 สุดยอดวรรณกรรมจีน” ได้แก่ ไซอิ๋ว, ซ้องกั๋ง, ความฝันในหอแดง และสามก๊ก คนไทยส่วนใหญ่คงคุ้นชื่อ หรือเคยได้ยินชื่อของวรรณกรรมเรื่องใดเรื่องหนึ่งมาบ้าง หรือบางคนอาจเคยอ่าน หรือเคยดูในรูปแบบของภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นจากวรรณกรรมดังกล่าว
แต่ในสังคมจีนยุคหนึ่ง ผู้รู้ชาวจีนตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับการอ่าน “4 สุดยอดวรรณกรรมจีน” ว่าคนบางเพศบางวัย ไม่ควรอ่านบางเล่ม หากก่อนอื่นใด เราไปรู้จักกับวรรณกรรรมทั้ง 4 โดยย่อเสียก่อน
4 สุดยอดวรรณกรรมจีน
สามก๊ก ปราชญ์จีนชื่อว่า ล่อกวนตง เป็นผู้แต่ง เนื้อหามีเค้าจากประวัติศาสตร์จีนบางส่วน เริ่มจาก พ.ศ. 711 พระเจ้าเลนเต้ฮ่องเต้ที่ไร้ความสามารถ ทำให้ประเทศแตกเป็นก๊กๆ ก๊กที่สำคัญ คือ จ๊กก๊ก (เล่าปี่) วุ่ยก๊ก (โจโฉ) และง่อก๊ก (ซุนกวน) ที่ทำสงครามแย่งชิงอำนาจกัน ประชาชนได้รับความเดือดร้อนไปทั่ว จน พ.ศ. 823 ในรัชกาลพระเจ้าจิ้นอู่ตี้ (สุมาเอี๋ยน) ประเทศจึงกลับมารวมเป็นปึกแผ่นอีกครั้ง
สามก๊ก รัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าฯ เจ้าพระยาพระคลัง (หน) เป็นผู้อำนวยการการแปลเป็นภาษาไทย ตีพิมพ์ครั้งแรกราว พ.ศ.2408 ที่โรงพิมพ์หมอบลัดเล
ซ้องกั๋ง ซือไน่อัน เป็นผู้แต่ง เนื้อหาเริ่มขึ้นช่วงปลายราชวงศ์ซ่ง ซึ่งยุคนั้นฮ่องเต้อ่อนแอ ขุนนางกังฉินเรืองอำนาจ เกิดความอยุติธรรมในสังคม จนนำไปสู่การก่อการกบฏของประชาชนจากต่างถิ่น ต่างอาชีพ จำนวน 108 คน ที่ถูกทางการกดขี่ข่มเหง รวมตัวกันที่เขาเหลียงซานตั้งตัวเป็นกองโจรเพื่อหาทางปราบขุนนางเลวในราชสำนัก บ้างจึงเรียกวรรณกรรมเรื่องนี้ว่า “108 ผู้ยิ่งใหญ่เขาเหลียงซาน”
ซ้องกั๋ง สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บาค) อำนวยการแปลเมื่อปลายรัชกาลที่ 4 และพิมพ์ครั้งแรกราว พ.ศ. 2422 ที่โรงพิมพ์หลวง
ไซอิ๋ว อู๋เฉิงเอิน เป็นผู้แต่ง เมื่อราว พ.ศ. 2133 เป็นเรื่องราวการเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกของพระถังซำจั๋ง โดยมี เห้งเจีย, ตือโป๊ยก่าย และซัวเจ๋ง เป็นเพื่อนร่วมเดินทาง และคอยช่วยเหลือระหว่างการเดินทางที่ต้องผจญภัยกับบรรดาปีศาจต่างๆ ที่แวะเวียนมาก่อนกวนเป็นระยะ
ไซอิ๋ว พระโสภณอักษรกิจ (เล็ก สมิตสิริ) ให้นายดินแปล และให้นายเทียน วรรณาโภ เรียบเรียง โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนาการ พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2449
ความฝันในหอแดง เดิมชื่อ “บันทึกศิลา” เฉาเสี่ยว์ฉิ่น เป็นผู้แต่ง ระหว่าง พ.ศ. 2287-2288 นักประวัติศาสตร์วิเคราะห์ว่า เฉาเขียนไว้เพียง 80 ตอน ก็เสียชีวิตเสียก่อน แต่เนื่องจากเป็นที่นิยมจึงมีนักประพันธ์หลายท่านมาแต่งต่อ โดยฉบับของ “เกาเอ้อ” ที่แต่งเพิ่ม 40 ตอน ได้รับความนิยมที่สุด จึงได้รวมเข้ากับฉบับของเฉาเสี่ยว์ฉิน จนกลายเป็น “ความฝันในหอแดง” ฉบับสมบูรณ์ 120 ตอน
แม้ชื่อของมันอาจจะทำให้เข้าใจว่าเป็นเรื่องราวรักๆ ใคร่ๆ หรือนวนิยายประโลมโลก แต่สาระที่แท้จริงของเรื่องเป็นการสะท้อนให้ความเสื่อมของสังคมศักดินา ที่นำเสนอผ่านเรื่องราวความรักของหนุ่มสาว กับวิถีชีวิตของชนชั้นสูงในสังคมศักดินายุคราชวงศ์หมิง
เล่มไหนใครไม่ควรอ่าน
เด็กผู้ชายไม่สมควรอ่าน “ไซอิ๋ว” เพราะตัวละครสำคัญของเรื่องได้แก่ “เห้งเจีย” ลิงวิเศษที่มีกำเนิดมาจากหินวิเศษ เคยขึ้นไปอาละวาดจนสวรรค์ปั่นป่วนไปหมด ถ้าเด็กผู้ชายคนไหนอ่านแล้วเอาอย่างเห้งเจีย จะคึกคะนองซุกซนไม่ผิดอะไรกับเห้งเจีย
คนหนุ่มสาวไม่ควรอ่าน “ซ้องกั๋ง” เพราะเกรงว่าจะเอาเยี่ยงอย่างตัวละครในเรื่องเป็นเรื่องราวของตัวกันเป็นกบฏ ลุกขึ้นต่อต้านทางการ
หญิงสาว ไม่สมควรอ่าน “ความฝันในหอแดง” เพราะเนื้อหาในเล่ม เป็นเรื่องราวความรักความใคร่ ในสังคมศักดินาราชวงศ์ชิง มีการพรรณนาบทพิศวาสอย่างถึงอกถึงใจ จึงไม่ควรอ่านเพราะจะทำให้จิตใจฟุ้งซ่านแต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ
ผู้ใหญ่ไม่สมควรอ่าน “สามก๊ก” เพราะถ้าขืนอ่านจนจดจำได้แม่นยำ แล้วจะทำให้เป็นคนมีเล่ห์มีเหลี่ยมช่ำชองการใช้กลอุบายต่างๆ ดังที่มีคำกล่าวว่า “คนที่อ่านสามก๊กจนจบคบไม่ได้” แต่บ้างก็ว่าไม่ควรอ่านเพราะชื่อตัวละคร, ชื่อสถานที่มีจำนวนมาก, เนื้อหาซับซ้อน สิ้นเปลื้องพลังกาย
4 สุดยอดวรรณกรรมจีน ควรไม่ควรอ่านเล่มใดก็เป็นวิจารณญาณของแต่ละบุคคล
อ่านเพิ่มเติม :
- “สามก๊กอิ๋น” ที่มาเรื่องแค้นข้ามภพ รบข้ามชาติ ของเหล่าขุนพล “สามก๊ก”
- ตามรอย “ไซอิ๋ว” ฉบับญี่ปุ่นแปล พระถังซำจั๋งและพรรคพวก ฮิตแค่ไหนในแดนซามูไร?
- “ซ้องกั๋ง” นิยายกบฏที่ตอนจบยอมจำนน สู่ข้อกล่าวหาการเมืองโจมตีโจวเอินไหล-เติ้งเสี่ยวผิง
อ้างอิง :
<https://vajirayana.org/%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B9%8A%E0%B8%81>
<https://vajirayana.org/%E0%B9%84%E0%B8%8B%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B9%8B%E0%B8%A7>
ผู้เขียน (ไม่ได้ระบุ). ความฝันในหอแดง (Dream of The Red Chamber) ใน, https://thai.cri.cn
ทวีป วรดิลก. ประวัติศาสตร์จีน, สำนักพิมพ์สุขภาพใจ พ.ศ. 2547.
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 27 มิถุนายน 2568
