เปิดที่มาการตั้ง “แซ่” ของคนจีน ที่เรารู้จักกันในปัจจุบัน แต่ละแซ่มาอย่างไร?

คนจีน ประกอบ ที่มาการตั้งแซ่
กลุ่มลูกจีนเรือสำเภา ที่แม่น้ำเพิร์ล (ภาพ : digital.library.manoa.hawaii.edu)

“แซ่” เปรียบเสมือน “นามสกุล” ที่คนไทยคุ้นเคย สามารถบอกบรรพบุรุษของบุคคลนั้นได้ ซึ่งแต่ละแซ่ก็มีที่มาการตั้งแซ่แตกต่างกันไป

ที่มาการตั้งแซ่ของคนจีนแต่ละตระกูลที่รู้จักในปัจจุบัน

1. แซ่ตั้งตามชื่อดินแดนที่ปกครองหรือแคว้น เช่น แซ่ตั้ง ฉั่ว โง้ว แต้ ฌ้อ ฮ้อ ซิง จู อึ๊ง เซียว เล่า ฮั้ว ฮั้ง

2. แซ่โฮ้ว กงซุน อ๋องซุน กลุ่มนี้ตั้งมาจากฐานันดรศักดิ์หรือบรรดาศักดิ์ ในสมัยราชวงศ์โจว มีการแบ่งอาณาจักรเป็นแคว้นน้อย แคว้นใหญ่ พระราชวงศ์และขุนนางต่างต้องไปปกครองบ้านเมืองเป็นพระยาสามนตราช มีบรรดาศักดิ์จากสูงไปต่ำ 5 ระดับ ได้แก่ กง (เจ้าพระยา) โหว (พระยา) ป๋อ (พระ) จื่อ (หลวง) และ หนัน (ขุน) 

แซ่โฮ้วจึงมาจากบรรดาศักดิ์ที่ว่า ส่วนกงซุน หมายถึง หลานของสามนตราชั้นกง และอ๋องซุน ก็หมายถึงหลานของอ๋อง ซึ่ง 2 คำหลังเป็นคำบอกฐานันดรคล้ายหม่อมเจ้าในภาษาไทย

ชาวจีนที่ปักกิ่ง (ภาพ : https://digital.library.manoa.hawaii.edu/)

3. แซ่ซีเบ๊ ซีคง ซีทู้ หลี (ลี้) จี๊ มาจากการตั้งตามตำแหน่งราชการ เนื่องจากซีเบ๊หรือซือหม่า คือตำแหน่งผู้บัญชาสูงสุดของทหาร คล้ายกับสมุหกลาโหม ซีคง คือโยธาธิการ ซีทู้หรือซือถูมาจากมหาดไทย หลีหรือลี้ คือยุติธรรม และจี๊ มาจากเฉียน คือทำงานด้านการเงินหรือการคลัง

4. แซ่ตั้งตามอาชีพ เช่น แซ่เท้าหรือเถาคือช่างเครื่องปั้นดินเผา แซ่บูหรือวูคือหมอดู-พ่อมด หรือแซ่ผกคือหมอดู

5. แซ่ที่มาจากถิ่นที่อยู่หรือถิ่นกำเนิดของผู้กำเนิดแซ่ เช่น ไซมึ้งคือซีเหมิน ประตูตะวันตก ตังมึ้ง คือตงเหมิน ประตูตะวันออก แซ่จูกัด คือคนที่เดิมแซ่กัดและอพยพมาจากเมืองจู คนเรียกกันว่าจูกัด ส่วนแซ่ลิ้มคือพวกเกิดในเขาเชียงลิ้ม แซ่เอี้ยว คือไต้ซุ่นที่เกิดบ้านเอี้ยวฮือ

6. แซ่ตามชื่อตัวและชื่อรองของบรรพบุรุษ อย่าง แซ่ขงมาจาก ขงจื๊อ หรือแซ่เปา ของเปาบุ้นจิ้น มาจากนามรองว่า เปาซู

บูเช็คเทียน (ภาพจากhttps://zh.wikipedia.org)

7. แซ่ที่ตั้งตามสมญาหรือสมัญญาของบรรพบุรุษ เนื่องจากคนชั้นสูงของจีน นอกจากจะมีชื่อรองแล้ว ยังต้องมีสมญา (ตั้งเองตอนมีชีวิตอยู่) และสมัญญา (คนอื่นตั้งให้เมื่อตายแล้ว) จึงทำให้คนนิยมเอาสมญาหรือสมัญญามาตั้ง เช่น แซ่บู๊ ของบูเช็คเทียนก็มาจากสมัญญาซ่งบู๊กง

8. แซ่ที่มาจากการไล่ลำดับ ไม่ว่าจะเป็นระบบกานจือ ที่มาจากการนับวันเดือนปี ได้แก่ แซ่กะ แซ่อิก แซ่เต็ง รวมไปถึงการนับลำดับพี่น้อง ปรากฏแซ่เม่งหรือเมิ่ง ของเมิ่งจื๊อ เหตุที่ใช้เมิ่งเพราะแต่เดิมต้นวงศ์นี้เป็นหลานคนโตของเจ้าผู้ครองแคว้นหลู่ และคำว่าเมิ่งก็คือคำที่เรียกลูกคนโตของครอบครัว

แซ่ที่ว่ามานี้ เป็นเพียงแค่การแบ่งประเภทจากชนกลุ่มใหญ่หรือกลุ่มสำคัญเท่านั้น เพราะชื่อหรือการเรียกเหมือนกัน ก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องมาจากที่ทางเดียวกันทั้งหมด เหมือนกับไทยที่บางนามสกุลอาจจะซ้ำกัน แต่แท้จริงแล้วบุคคลต้นกำเนิดไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่น้อย

อ่านเพิ่มเติม :

สำหรับผู้ชื่นชอบประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม แง่มุมต่าง ๆ ทั้งอดีตและร่วมสมัย พลาดไม่ได้กับสิทธิพิเศษ เมื่อสมัครสมาชิกนิตยสารศิลปวัฒนธรรม 12 ฉบับ (1 ปี) ส่งความรู้ถึงบ้านแล้ววันนี้!! สมัครสมาชิกคลิกที่นี่


อ้างอิง :

ถาวร สิกขโกศล. เรื่องของแซ่เซียว. [ม.ป.ท.]:ม.ป.พ., 2545. สืบค้นเมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน 2567. https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:192787.


เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2567