| ผู้เขียน | ปดิวลดา บวรศักดิ์ |
|---|---|
| เผยแพร่ |
ใน “พรหมลิขิต” ละครสุดฮิตติดเทรนด์ที่ฉายผ่านช่อง 3 ปรากฏฉากที่ พุดตาน (รับบทโดย เบลล่า ราณี แคมเปน) กำลัง “เจียว” ไข่เจียวจนฟูกรอบ หอมฟุ้งกลิ่นตลบอบอวนไป 3 บ้าน 8 บ้าน พร้อมให้เหล่าบรรดาแขกและเจ้าบ้านได้ลิ้มลองอาหารฝีมือของตนเอง ด้วยการกินที่ง่ายและมีวัตถุดิบที่ไม่มากนัก จึงทำให้ “ไข่เจียว” เป็นอาหารขวัญใจคนไทยตลอดกาล เพราะไม่ว่าจะเป็น คุญหญิงการะเกด หรือ พุดตาน ต่างก็ทำให้ชาวอยุธยาได้สัมผัสรสชาติแปลกใหม่ที่อร่อยจนลืมไม่ลง
แล้วเคยสงสัยไหมว่า คำว่า “เจียว” อย่างเจียวไข่ที่ดูจะไม่เหมือนคำไทย เป็นคำภาษาอะไรกันแน่?
จากเว็บไซต์ของชุมชนชาวฮากกา ซึ่งอ้างอิงถึงข้อมูลใน จดหมายข่าว อาศรมสยาม-จีนวิทยา ฉบับที่ 28 (ธันวาคม 2547) อธิบายว่า “เจียว” (焦) เป็นคำจีนแต้จิ๋ว หมายถึง ความกรอบและไหม้ของอาหารหรือของทั่วไป ซึ่งทำด้วยการใช้น้ำมันร้อนในปริมาณที่ไม่มาก
คำว่า “เจียว” จึงน่าจะเป็นภาษาจีนแต้จิ๋ว ใช้ในบริบทการทอดอาหารให้สุกในน้ำมันร้อน ๆ
ไม่แปลกใจนักที่คำว่า “เจียว” ในที่นี้จะมาจากภาษาจีน เนื่องจากในสมัยก่อนคนไทยต่างได้รับอิทธิพลจากภาษาจีนอยู่แล้ว เช่นเดียวกับ “กระทะ” จากจีนที่แพร่หลายจนชาวสยามนำไปใช้ประกอบการปรุงอาหาร และในเวลาต่อมากระทะบางเฉียบจากชาวจีนนี้ก็กลายมาเป็นอุปกรณ์สำคัญในการปฏิวัติอาหารไทย
อ่านบทความ : เจียว (焦) ไข่ เมื่อคำจีนกลายเป็นคำไทย คำ “เจียวไข่” มาจากไหน เต็ม ๆ ที่นี่!!
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2566
