ผู้เขียน | ธนกฤต ก้องเวหา |
---|---|
เผยแพร่ |
ป๊อปอาย (Popeye) ปรากฏตัวครั้งแรกในฐานะตัวประกอบเมื่อ ค.ศ. 1929 เอลซี เซการ์ (Elzie Segar) ผู้สร้างตัวละครป๊อปอายเปิดตัวเขาในคอลัมน์การ์ตูนประจำหนังสือพิมพ์ เรื่อง “ทิมเบิล เธียเตอร์” (Thimble Theatre) พร้อมตัวละครสำคัญคนอื่น ๆ เช่น โอลีฟ ออยล์ (Olive Oyl) คาสเตอร์ ออยล์ (Castor Oyl) และ แฮม เกรวี (Ham Gravy)
แต่ป๊อปอาย ซึ่งเป็นกะลาสีเรือ กลับโดดเด่นและได้รับความสนใจมากกว่าใคร ความนิยมของแฟน ๆ ที่มีต่อป๊อปอายจึงทำให้เขากลายเป็นดาวเด่นในเวลาไม่นานหลังจากเปิดตัว
ปี 1933 แม็กซ์ เฟลสเชอร์ สตูดิโอ (Max Fleischer Studio) ตัดสินใจใช้ประโยชน์จากกระแสนิยมในตัวป๊อปอาย พวกเขานำป๊อบอายออกจากแผ่นกระดาษหนังสือพิมพ์มาสร้างเป็นภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่อง “Betty Boop meets Popeye the Sailor” ต่อด้วยภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่องสั้นอีกหลายตอนภายใต้ชื่อ “I Yam What I Yam.”
ในปี 1942 เฟมัส สตูดิโอส์ (Famous Studios) เจ้าของพาราเมาท์ พิคเจอร์ส (Paramount Pictures) ได้เข้ามาควบคุมการผลิตแอนิเมชันป๊อปอาย และดำเนินการผลิตการ์ตูนยอดนิยมเรื่องนี้อย่างต่อเนื่อง นั่นทำให้ปี 1957 มีป๊อปอายในเวอร์ชั่นการ์ตูนถึง 228 ตอน เผยแพร่ทางหน้าจอโทรทัศน์ ในช่วงทศวรรษ 1960 การ์ตูนป๊อปอายถูกสร้างโดยสตูดิโอแอนิเมชันหลายเจ้า และมีคุณภาพแตกต่างกันไป
อันที่จริง การ์ตูนที่สร้างก่อนยุค 1960 คือเวอร์ชันที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นแบบฉบับของลูกผู้ชายตัวจริงและมีทั้งเนื้อหาเข้มข้นที่สุด
ในที่สุด ป๊อปอาย เวอร์ชันคนแสดงก็เกิดขึ้นในภาพยนตร์ปี 1980 เมื่อ โรบิน วิลเลียมส์ (Robin Williams) รับบทเป็นกะลาสีเรือที่ชอบสูบบุหรี่ คนจำนวนมากยินดีปรีดาอย่างยิ่งที่ได้เห็นป๊อปอายในภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ ส่วนคอลัมน์การ์ตูน ทิมเบิล เธียเตอร์ ของสมาคมหนังสือพิมพ์ก็เผยแพร่ต่อไป กระทั่งยุติลงในทศวรรษ 1990 เรื่องราวของป๊อปอายจึงค่อย ๆ เงียบหายไปตั้งแต่นั้น
ป๊อปอาย ตัวจริง?
เชื่อว่า ป๊อปอาย ได้รับแรงบันดาลใจจากบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริงแถวบ้านเกิดของ เอลซี เซการ์ ที่เชสเตอร์ (Chester) รัฐอิลลินอยส์ เขาคือ แฟรงค์ ฟีเกิล (Frank Fiegel) ชายที่มีตาข้างเดียว คางยื่น จมูกผิดรูปเล็กน้อย ชอบสูบไปป์ และยังคาบไปป์แทบจะตลอดเวลา มีชื่อเสียงว่าเป็นคนแกร่ง ชอบทะเลาะวิวาท (จมูกที่ผิดรูปของเขา อาจเป็นเพราะผ่านการชกต่อยมาอย่างโชกโชน) จากบุคลิกและลักษณะเหล่านี้ เขาดูเหมือนป๊อปอายจริง ๆ นั่นแหละ…
ภาพถ่ายภาพเดียวของเขาและเป็นภาพจำแรกของป๊อปอายในฐานะมนุษย์ผู้เป็นแรงบันดาลใจของตัวการ์ตูน มาจากบทความในหนังสือพิมพ์ที่ตีพิมพ์ในปี 1979 แต่เป็นภาพที่ไม่ค่อยชัดนัก มันจึงง่ายมากที่ผู้อ่านจะแต่งแต้มจินตนาการว่าบุคคลในภาพคือที่มาของป๊อปอายจริง ๆ
แต่ความจริงคือ แฟรงค์ ฟีเกิล ไม่ใช่กะลาสีเรือด้วยซ้ำ เขาเป็นบาร์เทนเดอร์และลูกจ้างรายวันประจำร้านแห่งหนึ่งของเมือง พวกเด็กวัยรุ่นแถบนั้นชอบย่องเข้าไปก่อกวน โดยตะโกนใส่หูตอนเขาเผลอนั่งหลับบนเก้าอี้นอกร้าน ก่อนจะพากันหัวเราะชอบใจเมื่อแฟรงค์ ฟีเกิล สะดุ้งตื่นพร้อมยกแขนเตรียมง้างหมัด
เขาเป็นที่รู้จักดีของคนในเมือง โดยเฉพาะชื่อเสียงเรื่องความแข็งแกร่งของร่างกาย จนได้รับฉายาว่า “Rocky” บุรุษภูผาหินแห่งเชสเตอร์
แฟรงค์ ฟีเกิล เสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 1947 ข่าวมรณกรรมของเขาระบุว่า เขาเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างตัวการ์ตูนป๊อปอาย คนจำนวนมากจึงปักใจเชื่อตามนั้นกันมาถึงทุกวันนี้ แม้จะไม่มีคำยืนยันอย่างเป็นทางการจาก เอลซี เซการ์
ส่วนอีกคนที่ถูกพูดถึงเช่นกันว่าอาจเป็น “ป๊อปอายตัวจริง” คือกะลาสีเรือชาวอังกฤษที่ไม่ได้เปิดเผยตัวตน แม้หลายคนจะบอกว่าเขาดูเหมือนป๊อปอายมาก ๆ ก็ตาม
อ่านเพิ่มเติม :
- วัยเด็กสุดดาร์คของ “ป๊อปอาย” เรื่องราวที่หลายคน (อาจ) ไม่รู้
- เส้นทางสู่จุดกำเนิด “ดิสนีย์” นักวาดการ์ตูน(เคย)ไส้แห้ง ปั้นโลกบันเทิงอมตะจนยิ่งใหญ่
ข้อมูลจาก :
Chuck Stanion in Pipe Line. Smokingpipes.com (October 2, 2020) : “The Real Popeye The Sailor”. (https://www.smokingpipes.com/smokingpipesblog/single.cfm/post/the-real-popeye-the-sailor)
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2566