| ผู้เขียน | กองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม |
|---|---|
| เผยแพร่ |
อุบัติเหตุครั้งประวัติศาสตร์ โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ “เชอร์โนบิล” ในอดีตสหภาพโซเวียต (ปัจจุบันเป็นประเทศยูเครน) เกิดขึ้นในช่วงเช้าตรู่ของวันที่ 26 เมษายน 1986 ตามเวลาท้องถิ่น ระหว่างการทดสอบระบบความปลอดภัยของเครื่องปฏิกรณ์หมายเลข 4 ซึ่งเริ่มขึ้นตั้งแต่วันที่ 25 เมษายน เพื่อทดสอบว่าเครื่องปั่นไฟสำรองที่ให้พลังงานแก่เครื่องสูบน้ำหล่อเย็นหลักจะสามารถทำงานได้นานเพียงใด หากระบบไฟฟ้าหลักถูกตัดขาด ซึ่งที่ผ่านมาทางโรงไฟฟ้าเคยทำการทดสอบลักษณะเดียวกันมาก่อนแล้ว
สมาคมนิวเคลียร์โลก ซึ่งเป็นองค์กรส่งเสริมการใช้พลังงานนิวเคลียร์อ้างว่า อุบัติเหตุจากการทดสอบดังกล่าวเป็นผลมาจากการออกแบบที่บกพร่อง บวกกับการขาดความชำนาญและการประสานงานของเจ้าหน้าที่
Encyclopedia Britannica อธิบายเหตุดังกล่าวว่า ก่อนการทดสอบซึ่งออกแบบมาไม่ดีนัก คนงานได้ปิดระบบควบคุมพลังงานของเครื่องปฏิกรณ์ รวมถึงระบบป้องกันภัยในภาวะฉุกเฉิน และยังถอดแท่งควบคุมปฏิกริยา (control rod เครื่องมือควบคุมปฏิกริยาฟิชชั่น) ออกจากแกนเครื่องปฏิกรณ์เกือบทั้งหมด ในขณะที่ปล่อยให้เครื่องปฏิกรณ์เดินเครื่องด้วยระดับพลังงาน 7 เปอร์เซนต์ เมื่อบวกกับความผิดพลาดประการอื่นๆ
ถึงเวลา 1.23 นาฬิกาตามเวลาท้องถิ่นของวันที่ 26 เมษายน ปฏิกริยาลูกโซ่ในแกนเครื่องปฏิกริยาไม่อยู่ในภาวะที่ควบคุมได้อีก เกิดการระเบิดขึ้นหลายครั้ง ทำให้ทั้งเหล็กและคอนกรีตที่สร้างครอบเครื่องปฏิกรณ์แตกกระจาย ปล่อยกัมมันตรังสีออกสู่ชั้นบรรยากาศ
วันที่ 27 เมษายน ชาวบ้านในเมืองพริพยาท (Prypyat) กว่า 3 หมื่นคนถูกอพยพออกจากเมือง ขณะที่รัสเซียพยายามปกปิดเหตุที่เกิดขึ้น แต่ในวันที่ 28 เมษายน มีการตรวจพบระดับรังสีที่สูงผิดปกติในสวีเดน หลังถูกกดดันให้อธิบายถึงสาเหตุ รัฐบาลโซเวียตยอมรับว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้นในโรงไฟฟ้าเชอร์โนบิล แต่ยังพยายามปัดป้องถึงอันตรายจากกัมมันตรังสีที่เล็ดลอดออกมา
เบื้องต้นอุบัติเหตุดังกล่าวทำให้มีผู้เสียชีวิต 32 ราย อีกหลายรายต้องเจ็บป่วยจากรังสีอย่างรุนแรงและเสียชีวิตในเวลาต่อมา และยังมีผู้คนอีกหลายสิบล้านคนที่ได้รับรังสีในระดับที่สูงผิดปกติ ด้วยรังสีที่ถูกพัดไปตามกระแสลมไกลถึงฝรั่งเศสและอิตาลี และมีระดับที่เข้มข้นกว่ารังสีจากระเบิดปรมาณูที่ถูกทิ้งในฮิโรชิมะและนางาซากิหลายเท่า
แม้จะมีการอพยพผู้คนนับหมื่นออกจากพื้นที่ แต่ยังมีประชาชนอีกนับแสนคนที่ยังอาศัยในพื้นที่ที่มีการปนเปื้อนกัมมันตรังสี หลายปีต่อมาพบปศุสัตว์ในพื้นที่จำนวนมากที่คลอดลูกออกมาพิกลพิการ เช่นเดียวกับประชาชนบางส่วนที่มีอาการเจ็บป่วยเนื่องจากการกระตุ้นของรังสี และคาดว่าจะมีผู้เสียชีวิตจากมะเร็งในระยะยาว เป็นความเจ็บปวดในหน้าประวัติศาสตร์
อย่างไรก็ดี ปัญหาผลกระทบจากกัมมันตรังสีในระยะยาวยังคงเป็นที่ถกเถียง สมาคมนิวเคลียร์โลกอ้างรายงานของคณะกรรมการวิทยาศาสตร์ด้านผลกระทบจากรังสีอะตอมแห่งองค์การสหประชาชาติ (UNSCEAR) ว่า นอกจากการเพิ่มขึ้นของมะเร็งไทรอยด์แล้ว “ไม่มีหลักฐานของผลกระทบต่อสุขภาพที่ร้ายแรงจากการได้รับรังสีในช่วง 20 ปี หลังการเกิดอุบัติเหตุ”
อ่านเพิ่มเติม :
- พัฒนาการพลังงานโลก จากถ่านหิน-น้ำมันวาฬ-น้ำมัน ฯลฯ
-
“วิกฤติการณ์ขีปนาวุธคิวบา” ฟางเส้นสุดท้ายที่เกือบนำไปสู่สงครามนิวเคลียร์ล้างโลก
ข้อมูลจาก :
Chernobyl disaster (Encyclopedia Britannica), Chernobyl Accident 1986 (Word Nuclear Association)
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 26 เมษายน 2560
