| ผู้เขียน | ฉวี่กวังฮั่น |
|---|---|
| เผยแพร่ |
ฉินฮุ่ยเหวินอ๋อง (ปี 356-311 ก่อนคริสตกาล) เจ้าผู้ครองแคว้นฉิน ประสงค์จะขยายดินแดนและอำนาจของแคว้นฉินไปยัง “เสฉวน” ดินแดนซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของแคว้นฉิน อันอุดมสมบูรณ์มั่งคั่งไปด้วยทรัพยากร
แต่นั่นไม่ใช่งานง่ายของฉินฮุ่ยเหวินอ๋อง หากจะกรีฑาทัพไปเสฉวนต้องผ่านเส้นทางทุรกันดารเข้าไปยังแคว้นสู่ และจำต้องทำถนนยาวกว่า 500 กิโลเมตร
หลี่ไป๋ กวีสมัยราชวงศ์ถัง พรรณาหนทางจากแคว้นฉินถึงแคว้นสู่ไว้ว่า
“อา…ช่างอันตราย ช่างสูงชัน ถนนไปยังแคว้นสู่แสนยากเข็ญ ยากยิ่งกว่าปีนป่ายขึ้นสรวงสวรรค์”
แคว้นสู่รวมทั้งแคว้นปาตั้งอยู่ในบริเวณที่ราบเสฉวน (เมืองฉงชิ่งและเฉิงตูในปัจจุบัน) ผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมถือเป็นชนต่างเผ่าที่ไม่ใช่ชนชาติหัวเซี่ย (ชาวจีน)
ฉินฮุ่ยเหวินอ๋องหมายปองเสฉวนตาเป็นมัน เพราะเสฉวนนั้นมีความอุดมสมบูรณ์ทางธรรมชาติ จนได้รับการยกย่องว่าเป็น “ยุ้งฉางของสวรรค์” หากสามารถขยายดินแดนเข้าสู่เสฉวนได้ ก็เท่ากับว่าได้ครองทรัพยากรอันหาค่ามิได้ นอกจากนี้การได้เสฉวนยังส่งผลสั่นคลอนอำนาจแคว้นฉู่ที่มีดินแดนประชิดกับเสฉวนทางด้านตะวันออก และมีอิทธิพลอยู่ในดินแดนแถบนี้มาก่อน
การทำถนนเพื่อให้กองทัพแคว้นฉินสามารถเดินทัพตัดตรงเข้าเสฉวนได้อย่างสะดวกนั้น ต้องใช้กำลังคนและทรัพยากรจำนวนไม่ใช่น้อย ดังนั้น ฉินฮุ่ยเหวินอ๋องจึงวางอุบายทำถนนสายนี้โดยแทบไม่เสียแรงเองเลย จนเกิดเป็นนิทานพื้นบ้านกล่าวขานว่า
“ฉินฮุ่ยเหวินอ๋องออกอุบายให้สร้างรูปปั้นวัวศิลาขึ้นมา 5 ตัว แล้วซ่อนทองคำไว้ที่ช่องท้อง จากนั้นปล่อยข่าวว่า นี่เป็นวัววิเศษถ่ายมูลออกมาเป็นทองคำ และฉินฮุ่ยเหวินอ๋องต้องการมอบวัวศิลาทั้ง 5 ตัวแก่เจ้าครองแคว้นสู่ ติดอยู่เพียงว่า หนทางทุรกันดารขนย้ายวัวศิลาลำบากนัก ด้วยความละโมบเจ้าครองแคว้นสู่จึงสั่งให้ตัดถนนปรับทางจนราบเรียบกว้างใหญ่จากแคว้นฉันสู่เมืองหลวงแคว้นสู่เพื่อจะได้ขนย้ายวัวศิลามาได้อย่างสะดวก โดยหารู้ไม่ว่าถนนสายนี้จะชักศึกเข้าบ้าน ถนนสายนี้จึงถูกเรียกชื่อว่าจินหนิวต้าว ถนนวัวทองคำ (บ้างเรียกว่าถนนวัวศิลา)”
ในปี 316 ก่อนคริสตกาล แคว้นสู่และแคว้นปาทำสงครามกันทั้ง 2 แคว้น ต่างติดต่อขอให้แคว้นฉินเป็นพันธมิตรร่วมรบ ฉินฮุ่ยเหวินอ๋องจึงส่งกองกำลังเดินทัพไปตามเส้นทางถนนวัวทองคำ ข้ามเทือกเขาฉินหลิงและเขาต้าปาซานเข้าสู่ทางตอนเหนือของเสฉวน แต่ไม่ได้มาช่วยใครรบ แคว้นฉินมาเพื่อยึดครอง และสามารถพิชิตแคว้นสู่ แล้วค่อยกลืนกินแคว้นปา จากนั้นเสฉวนก็กลายเป็นดินแดนส่วนหนึ่งของแคว้นฉินไปในที่สุด
แคว้นฉินโยกย้ายชาวฉินกว่า 10,000 ครัวเรือนเข้าไปตั้งรกราก หักล้าง ถางพง ทำมาหากินในเสฉวน นับแต่นั้นแคว้นฉินก็เหมือนเสือติดปีก จะเห็นได้ว่าก่อน “จิ๋นซีฮ่องเต้” จะรวบรวมแผ่นดินเป็นหนึ่งนั้น ความทะยานและความพยายามในการจะพิชิตทั่วหล้าก็มีมาในเจ้าครองแคว้นฉินองค์ก่อน ๆ แล้ว
อ้างอิง :
สมชาย จิว. (2563). พลิกสุสาน อ่านจิ๋นซี. กรุงเทพฯ : มติชน.
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 28 ธันวาคม 2564
