| ผู้เขียน | กองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม |
|---|---|
| เผยแพร่ |
ลูกใครใครก็รัก “สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ” พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา จึงทนไม่ได้ ต้องทรงเป็น “พ่อตาดุ” ออกโรงปกป้องพระราชธิดา คือ “พระวิสุทธิกษัตรีย์” ที่ถูกพระสวามีคือ “ออกญาพิษณุโลก” ทำร้าย
สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ มีพระนามเดิม คือ พระเทียรราชา เชื้อพระวงศ์สมเด็จพระไชยราชาธิราชผู้เป็นพระสวามีของแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ ดังนั้นจึงทรงเป็นสมาชิกของราชวงศ์สุพรรณภูมิแห่งกรุงศรีอยุธยา
แม้พระองค์ไม่ใช่กษัตริย์นักรบ แต่ก็ทรงขยันขันแข็งในการปรับปรุงกฎหมาย ทรงมีพระราชกรณียกิจทางศาสนาหลายประการ โดยเฉพาะการปฏิบัติต่อพวกพราหมณ์และคนจน ทรงได้รับการยกย่องว่ามีบุญญาธิการมาก เพราะทรงมีช้างเผือกในครอบครองถึง 7 ช้าง จึงมีพระสมัญญาว่า “พระเจ้าช้างเผือก”
พระมหาจักรพรรดิ อภิเษกสมรสกับพระสุริโยทัย มีพระราชโอรสธิดา 5 พระองค์ ต่อมาพระองค์พระราชทานพระราชธิดา คือ พระวิสุทธิกษัตรีย์ ให้กับ ออกญาพิษณุโลก (ภายหลังคือ พระมหาธรรมราชา แห่งราชวงศ์สุโขทัย) แต่ก็มีเหตุที่ทำให้พระองค์กริ้ว “ลูกเขย” ผู้นี้อย่างมาก
พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับวัน วลิต ตอนหนึ่งบันทึกว่า
“พระเทียรราชาได้พระราชทานพระธิดาให้อภิเษกกับออกญาพิษณุโลก (Oja Poucelouck) แต่เนื่องจากบุคคลทั้งสองมีความแตกต่างกันมาก ชีวิตสมรสจึงมีแต่การทะเลาะเบาะแว้งและไม่ลงรอยกัน
ในการทะเลาะครั้งหนึ่ง ออกญาพิษณุโลก ได้ตีพระเศียรพระราชธิดาแตก พระราชธิดาจึงใช้ผ้าซับพระพักตร์เช็ดพระโลหิต ใส่ถ้วยทอง ส่งไปถวายพระราชบิดาที่กรุงศรีอยุธยา พร้อมทั้งมีพระราชสาส์นทูลฟ้องว่าถูกพระสวามีทารุณเพียงใด
ด้วยเหตุนี้พระเจ้าแผ่นดินสยามจึงพิโรธพระราชบุตรเขยเป็นอย่างมาก มีรับสั่งให้ทหารยกกำลังไปฆ่าออกญาพิษณุโลก ออกญาพิษณุโลกได้ทราบข่าวก็ไม่รอให้กองทัพจากกรุงศรีอยุธยามาตั้ง ทิ้งบ้านเมือง รีบหนีไปยังเมืองพะโค
พระเจ้าแผ่นดินแห่งพะโคทรงทราบข่าวว่าออกญาพิษณุโลกหนีมาพึ่งพระบรมโพธิสมภารก็ทรงต้อนรับอย่างดี เมื่อออกญาพิษณุโลกเห็นเช่นนั้นก็ได้ใจ ขอร้องให้พระเจ้าแผ่นดินแห่งพะโค ยกทัพไปทำสงครามกับสยาม” [จัดย่อหน้าใหม่โดยกองบรรณาธิการศิลปวัฒนธรรม)
ส่วนเรื่องความไม่ลงรอยกันระหว่าง พระวิสุทธิกษัตรีย์-พระมหาธรรมราชา หลักฐานในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาและหลักฐานพม่า ได้สะท้อนถึงความแตกแยกระหว่างพระมหาธรรมราชากับพระญาติวงศ์ของพระวิสุทธิกษัตรีย์ นับแต่สิ้นสงครามช้างเผือกใน พ.ศ. 2106 เป็นอย่างช้า
- พงศาวดาร “วัน วลิต” ระบุ พระมหาธรรมราชา ตีหัวพระวิสุทธิกษัตรีย์ แต่ “พลอต” คล้ายประวัติศาสตร์พม่า?
- “กูไม่กลัว” สาสน์จากพระมหาจักรพรรดิถึงพระเจ้าบุเรงนอง สงครามการทูตหงสาวดี-อยุธยา
อ้างอิง :
ศ.ดร.สุเนตร ชุตินธรานนท์. “ขัตติยนารี แห่งราชอาณาจักรสยาม” ใน, ศิลปวัฒนธรรม ฉบับมกราคม 2546
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2564
