| ผู้เขียน | เสมียนอารีย์ |
|---|---|
| เผยแพร่ |
เป็นที่ทราบกันดีว่า ในอดีตเรียกชื่อ “ประเทศไทย” ว่า “สยาม” เพิ่งมีการเปลี่ยนชื่อประเทศเมื่อ พ.ศ. 2482 โดยรัฐบาล จอมพล ป. พิบูลสงความ นำเรื่องเข้าสู่ที่ประชุมสภาฯ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรส่วนใหญ่ก็เห็นชอบที่จะเปลี่ยนชื่อจากสยามเป็นไทย แต่มีคนหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้คือ ปรีดี พนมยงค์
ปรีดี พนมยงค์ เล่าว่า “คณะรัฐมนตรีส่วนใหญ่ในสมัยที่ จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี เมื่อปี พ.ศ. 2482 ลงมติเห็นชอบกับชื่อประเทศใหม่ สภาผู้แทนราษฎรจึงต้องยอมรับชื่อประเทศเป็นภาษาไทยว่า ‘ประเทศไทย’ ดังนั้น ด้วยคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญทางภาษาที่มีลักษณะคลั่งชาติคนหนึ่ง ชื่อของประเทศจึงเปลี่ยนเป็น ‘Thailand’ ในภาษาอังกฤษ และ ‘Thailande’ ในภาษาฝรั่งเศส”
“ผู้เชี่ยวชาญทางภาษาที่มีลักษณะคลั่งชาติคนหนึ่ง” ที่ปรีดี พนมยงค์ กล่าวถึงนี้ ไม่ใช่ใครที่ไหน คือ “หลวงวิจิตรวาทการ” หนึ่งในขุนพลคนสำคัญของจอมพล ป. พิบูลสงคราม นั่นเอง
ปรีดี พนมยงค์ อธิบายว่า ที่หลวงวิจิตรวาทการได้เสนอให้เรียกชื่อประเทศไทยเป็นภาษาอังกฤษว่า “Thailand” ภาษาฝรั่งเศสว่า “Thailande” และเรียกพลเมืองเป็นภาษาฝรั่งเศสว่า “Thailandais” นั้น ทำให้ “ฝรั่งพากันงง”
โดยเสนอว่า ควรให้เรียกชื่อประเทศไทยเป็นภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสว่า “Siam” ตามที่คนทั่วโลกได้รู้จักชื่อนี้อยู่แล้ว ได้ยกตัวอย่างประเทศเยอรมนี ซึ่งเรียกชื่อประเทศเป็นภาษาเยอรมันว่า “DEUTSCHLAND” แต่ก็ไม่ได้กำหนดให้เรียกชื่อประเทศตนเป็นภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสตามชื่อภาษาเยอรมนี หากเรียกชื่อประเทศตนในภาษาอังกฤษว่า “GERMANY” และภาษาฝรั่งเศสว่า “ALLEMAGNE” ตามที่คนอังกฤษและฝรั่งเศสเคยเรียกและเคยรู้จักชื่อประเทศเยอรมนีในชื่อนั้น
ปรีดี พนมยงค์ ให้ความเห็นว่า หากจะต้องใช้ชื่อประเทศใหม่ เพื่อแสดงว่าประเทศนี้ปะกอบด้วยคนเชื้อชาติไทยเป็นส่วนมาก ควรจะเรียกตามที่คนไทยเรียกชื่อประเทศของตนว่า “Muang Thai” แทนที่จะใส่คำว่า “Land” หรือ “Lande ” ต่อท้ายคําว่า “Thai”
อ่านเพิ่มเติม :
- จาก “สยาม” มาเป็น “ไทย” แล้วทำไม “ไทย” จึงต้องมี “ย”
- ชื่อประเทศ “ไทย” ในภาษาอังกฤษ กับความหมายที่ฟังดูไม่เป็น “ศิริมงคล”
- “ทวี บุณยเกตุ” นายกฯ 18 วัน กับผลงานเปลี่ยนชื่อประเทศกลับเป็น Siam
อ้างอิง :
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. จาก สยาม เป็น ไทย นามนั้นสำคัญไฉน. สำนักพิมพ์มติชน, 2548
สุพจน์ ด่านตระกูล. ไทย หรือ สยาม. พิมพ์ครั้งที่ 2. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545
ปรีดี พนมยงค์. ชีวิตผันผวนของข้าพเจ้าและ 21 ปีที่ลี้ภัยในสาธารณรัฐราษฎรจีน. สำนักพิมพ์เทียนวรรณ, 2529.
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 7 สิงหาคม 2563
