| เผยแพร่ |
|---|
เมืองไทยสมัยหนึ่ง คนรุ่นย่ายายมักจะเลือกบ้านอยู่ในซอย ที่ไกลจากถนนสายหลักมากกว่า เพื่อเลี่ยงรถยนต์หนวกหูเสียงดังที่วิ่งไปมาทั้งวัน ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษเมื่อ 100 ปีก่อน ก็คงเผชิญปัญหาแบบเดียวกัน แต่ไม่ใช่เสียงดังจากรถยนต์หากเป็นรถม้า ส่วนถนนนั้นสันนิษฐานว่าเป็นถนนที่ทำจากก้อนหินที่เรียงและอัดจนเรียบเสมอกัน เสียงเกือกม้ากระทบกับผิวถนนคงดังเอาการที่เดียว ทางการจึงต้องหาทางออกใหม่ ๆ
ในที่สุดทางการก็คิดจะปูถนนด้วยยาง เมื่อข่าวนี้เผยแพร่ไปยังประเทศผู้ปลูกยางพาราต่างก็เตรียมการเพื่อโอกาสทางการค้าของคนเอง สำหรับประเทศไทย “ประกอบกสิกรรม” เล่มที่ 1 ฉบับที่ 4 เดือนตุลาคม ร.ศ. 130 [พ.ศ. 2454] ของกรมเพาะปลูกเกษตราธิการ ที่จัดพิมพ์ขึ้นเพื่อ “บำรุงการกสิกรรมในสยาม” บันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า
“กรุงลอนดอน คิดจะปูถนนด้วยยาง
หนังสือพิมพ์ เคปีแตล แอนด์ คอมเมิศ กล่าวว่า เวลานี้ในกรุงลอนดอนได้กำลังดำริห์จะปูถนน ซึ่งเปนที่ประชุมชนมาก ๆ ด้วยยางแผ่นหรือยางก้อน เพื่อประสงค์จะไม่ให้รถม้า ผู้คนเดินมีเสียงอึกกระทึก
ข่าวเรื่องนี้ได้ลงในหนังสือที่เกี่ยวกับการประกวดพรรณ์ยาง แลประกวดสินค้าซึ่งจะมีที่สภาการเพาะปลูก ตั้งแต่วันที่ 20 มิถุนายน ถึงวันที่ 14 กรกฎาคม ศกนี้ แลได้กล่าวต่อไปว่า
ชนิดยางที่จะทำการอันนี้ได้ทดลองเปนการสำเร็จหลายอย่างแล้ว แลได้มีใบบอกอันแข็งแรงไปยังผู้ทำยางทุก ๆ เมืองในโลก ให้นำพรรณ์ยางต่าง ๆ ไปประกวด แลผู้ที่รัฐบาลหรือสภาพานิชการตั้งให้เป็นกรรมการต้องไปพร้อมกันในที่นั้นทุกท่าน เพื่อมีการประชุมอันสำคัญสำหรับตัดสินยางนี้ ยางทุก ๆ ชนิดให้ส่งตรงไปจากสวนยาง พร้อมทั้งเครื่องทำยางนั้นด้วย
การที่คิดจะปูถนนด้วยยางนี้ ถ้าหากเป็นการสำเร็จไปได้ก็คงจะกระทำให้สินค้ายางมีความเจริญขึ้นอีกเปนแน่”
เผยแพร่ครั้งแรกในระบบออนไลน์เมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2563
