| เผยแพร่ |
|---|
เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1971 โจวเอินไหล ไปเข้าร่วมพิธีไว้อาลัยหลี่ซื่อกวง นักธรณีวิทยาที่มีชื่อก้องโลก และรัฐมนตรีกระทรวงทรัพยากรธรณี ผู้สร้างคุณูปการอันใหญ่หลวงแก่ประเทศในการค้นพบและสร้างบ่อน้ำมันต้าชิ่ง พิธีจัดขึ้นที่สุสานปฏิวัติป้าเป่าซาน
แต่หลินเปียว กับเจียงชิง สมาชิกแก๊ง 4 คน กลับเหยียดหยามการทำพิธีการไว้อาลัยว่าเป็น “4 เก่า” โดยอ้างความเรียบง่าย ไม่ยอมให้มีพิธีไว้อาลัย และการกล่าวคำไว้อาลัยใดๆ
โจวเอินไหลโกรธมาก เขานำจดหมายที่หลี่หลิน บุตรสาวของหลี่ซื่อกวงเขียนให้เขาออกจากกระเป๋า ตรงไปถามผู้รับผิดชอบดำเนินพิธีโดยตรงเพื่อขอให้เขาอ่านจดหมายฉบับหนึ่งแทนคำไว้อาลัย เมื่อผู้เข้าร่วมพิธีลุกขึ้นยืนด้วยความสงบแล้ว โจวเอินไหลไปที่เวทีและอ่านจดหมายดังกล่าว ตอนหนึ่งของจดหมายหลี่หลินกล่าวถึงบันทึกสั้นๆ บนกระดาษแผ่นหนึ่งที่หลี่ซื่อกวงพ่อของเธอเขียนไว้ว่า
“ในประเทศสังคมนิยมที่ยิ่งใหญ่ดังเช่นประเทศของเรา ประชาชนจีนเรามีปณิธาน มีพลัง ในอันที่จะขจัดความยากลำบาก ทั้งปวงในวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี เปิดขุมมหาสมบัติแห่งความร้อน อันใหญ่โตมโหฬารนี้ออกมาได้ ให้มันมารับใช้ประชาชน
ถ้าเราไม่ทำเช่นนั้น แต่เดินไปตามหนทางเก่าอันเสื่อมโทรมของทุนนิยม เอามรดกอันล้ำค่าที่โลกทิ้งไว้ให้เรา เป็นต้นว่าถ่านหินซึ่งเป็นทรัพยากรที่มีเนื้อหาอันอุดมสมบูรณ์ เผาเป็นเชื้อเพลิงไปโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ้นแล้ว อีกไม่ถึงหลายสิบปีคนรุ่นหลังของเราจะไม่ยอมให้อภัยแก่พฤติการณ์ที่โง่เขลาเบาปัญญาและไร้สมรรถนะนี้เป็นอันขาด…”
ข้อมูลจาก
ฟางจี้เฉิง, เจียงกุ้ยหนง (เขียน) บุญศักดิ์ แสงระวี (แปล). โจวเอินไหล ฝากชื่อไว้ในแผ่นดิน, สำนักพิมพ์สุขภาพใจ พิมพ์ครั้งที่ 2 ธันวาคม 2551
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 29 เมษายน 2564
