“มีกูอยู่มึงจะกลัวอะไร” เรื่องเล่าเมื่อ หลวงพ่อคูณ สั่งลูกศิษย์ช่วยแม่ชีตกบ่อน้ำมีจระเข้

ภาพวาด หลวงพ่อคูณ

ประชาชนชาวไทยเคารพ และศรัทธาหลวงพ่อคูณมาช้านาน สืบเนื่องมาตั้งแต่การปฏิบัติ และโครงการต่าง ๆ ของหลวงพ่อซึ่งสร้างคุณประโยชน์ต่อประชาชนอย่างมาก มาจนถึง “เรื่องเล่า” ปากต่อปากมากมายหลายเรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อคูณซึ่งเล่าสืบต่อกันมาทั้งเรื่องที่อ้างอิงข้อเท็จจริงหรือเรื่องตามวิจารณญาณและความเชื่อส่วนบุคคล

ในงานเสวนา “หลวงพ่อคูณ พระบ้านบ้าน” โดยสโมสรศิลปวัฒนธรรมเสวนา เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 คุณเกรียงไกร จารุทวี อดีตกรรมการวัดบ้านไร่ได้กล่าวถึงเรื่อง “จิต” ของหลวงพ่อคูณไว้ตลอดงานเสวนาว่าหลวงพ่อคูณเป็นผู้ที่มีจิต “ไว คม เร็ว” 

คุณเกรียงไกร เล่าเรื่องราวที่ได้รับข้อมูลมาจากลูกศิษย์หลวงพ่อคูณอีกท่านหนึ่งที่มีชื่อว่าไก่โต้ง โดยเล่าว่า วันหนึ่งคุณไก่โต้ง ร้องเสียงโวยวายด้วยความตื่นตระหนกเพราะเห็นแม่ชีลอยอยู่ในสระน้ำในวัดบ้านไร่ โดยมีจระเข้ (ที่วัดเลี้ยงปล่อยมาตั้งแต่เล็กๆ) กำลังว่ายน้ำมุ่งไปทางแม่ชีท่าน

เวลานั้น หลวงพ่อคูณสั่งให้คุณไก่โต้งลงไปช่วยแม่ชีขึ้นมา โดยท่านกำชับว่า “กูอยู่มึงจะกลัวอะไร” คุณเกรียงไกร เล่าว่า เมื่อไก่โต้งลงในสระแล้ว หลวงพ่อคูณร้องว่า “หยุด” จระเข้ในสระก็หยุดจริง และเริ่มถอยออก

ในท้ายที่สุดก็ช่วยเหลือแม่ชีขึ้นมาจากน้ำได้ ในช่วงท้ายของการเสวา ผู้ร่วมเสวนาสอบถามคุณเกรียงไกรว่า ทราบสาเหตุที่แม่ชีลงไปอยู่ในบ่อน้ำหรือไม่ คุณเกรียงไกรตอบว่า ไม่ทราบเพราะเรื่องเล่านี้ฟังมาจากคุณไก่โต้งอีกที แต่ที่ยืนยันได้คือแม่ชีกำลังตกอยู่ในอันตรายเพราะมีคนเอะอะโวยวายและหลวงพ่อคูณก็อยู่ในเหตุการณ์จึงรีบสั่งให้คนลงไปช่วย

อย่างไรก็ตาม หลวงพ่อคูณไม่ได้เป็นที่จดจำในเรื่องอภินิหารและฌานวิเศษเท่านั้น หลวงพ่อคูณเป็นพระนักปฏิบัติตามที่มีคนกล่าวถึงท่านว่าเป็น “พระบ้านบ้าน” ด้วยวัตรปฏิบัติที่เรียบง่ายผู้คนจึงนับถือ เฉกเช่นเดียวกับการบริจาคร่างกายให้คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยของแก่น ที่ดร.ชาญณรงค์ บุญหนุน วิทยากรอีกท่านให้คำนิยามว่านี่คือ “คำสอนที่ไม่ต้องพูด”



อ้างอิง: 

สโมสรศิลปวัฒนธรรมเสวนา “หลวงพ่อคูณ พระบ้านบ้าน”  คลิกชม ตอนที่ 1  /  ตอนที่ 2