ประเทศญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมทางเพศที่โดดเด่น และยังส่งอิทธิพลไปถึงรสนิยมทางเพศต่อประเทศอื่นๆ ผ่านสื่อต่างๆ ทั้งการ์ตูน มังงะ รวมไปถึงหนังผู้ใหญ่หรือ “เอวี” ที่มีผู้รับชมมากมายทั่งโลก (รวมถึงในเมืองไทย แม้จะเป็นสิ่งที่ขัดต่อกฎหมายก็ตาม)

แต่ชาวญี่ปุ่นรายหนึ่งมองว่า วัฒนธรรมทางเพศของชาวญี่ปุ่นในปัจจุบันกำลังถูกครอบงำด้วยคติแบบตะวันตก และเขาควรจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อรักษาวัฒนธรรมทางเพศแบบญี่ปุ่นเอาไว้

“วัฒนธรรมทางเพศในตะวันตกและเอเชียแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง” เคียวอิจิ ซึซึกิ (Kyoichi Tsusuki) ผู้จัดนิทรรศการ “Erotopia Japan” (สวนสวรรค์แห่งกามาของญี่ปุ่น) กลางชิบุยะ ของโตเกียวกล่าวกับเอเอฟพี

“ที่ญี่ปุ่นกามศิลป์ (erotic art) มีมุมของความขบขัน ซุกซนและตั้งใจให้ผู้ชมหัวเราะ มันแตกต่างจากความเชื่อแบบชาวคริสต์โดยสิ้นเชิงที่มองว่าเพศ เป็นเรื่องผิดบาป”

“วัฒนธรรมยุคโชวะ (1926-1989)แบบนี้ กำลังถูกกลืนหาย ด้วยญี่ปุ่นกำลังยึดถือมาตรฐานแบบสากล” ซึซึกิกล่าว

ผู้ที่สนใจเรื่องราวของประเทศญี่ปุ่นน่าจะจำได้ว่า ทุกๆ ปีในช่วงฤดูใบไม้ผลิชาวญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่งจะพากันออกมาแห่ “ลึงค์” สัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ของหลายวัฒนธรรม ซึ่งภายในงานยังเห็นสาวๆ ดูดอมยิ้มรูปลึงค์อย่างไม่เคอะเขิน

แต่ขณะเดียวกัน เหตุการณ์หนึ่งที่แสดงว่า คนญี่ปุ่นน่าจะไม่พิศมัยกับอารมณ์ขันทางเพศสักเท่าไรแล้วคือการดำเนินคดีกับศิลปินหญิงที่สร้างงานศิลปะโดยใช้เครื่องเพศของตัวเองเป็นแบบ ซึ่งศาลพิพากษาให้เธอมีความผิดเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ฐานเผยแพร่สื่อลามก จากการแจกจ่ายข้อมูลให้ผู้รับสามารถนำไปพิมพ์ “จิ๋ม” ของเธอได้แบบ “สามมิติ”

หลายคนอาจจะสงสัยว่า อ้าว! ญี่ปุ่นขายหนังโป๊ได้จะมีความผิดฐานเผยแพร่สื่อลามกด้วยหรือ? ตอบว่า สื่อลามกตามความหมายแบบคนไทยอาจไม่ถือว่าเป็นสื่อลามกตามกฎหมายญี่ปุ่น

หนังโป๊ที่มีฉากร่วมเพศทั้งหลายจะถือว่า “ลามก” ขัดต่อกฎหมายเมื่อมีการเปิดเผยเครื่องเพศอย่างชัดเจน (เหมือนเช่น “จิ๋มสามมิติ” ของศิลปินข้างต้น) แต่ถ้ามีการพรางเครื่องเพศของนักแสดงแล้ว ก็สามารถนำออกเผยแพร่ในญี่ปุ่นได้โดยไม่ผิดกฎหมาย

ด้วยข้อจำกัดแบบนี้ โปรดิวเซอร์หนังโป๊ทั้งหลายจึงพยายามหาวัตถุอื่นๆ เช่น กล้วยหรือวัตถุที่มีลักษณะเป็นลำยาวมาใช้แทนอวัยวะเพศชายในการสัมผัสส่วนต่างๆ ของนักแสดงสาว หรือการใช้ฉากอย่าง “Bukkake” หรือ “Gokkun” มาเป็นเครื่องเร้าอารมณ์ของผู้ชมแทน