| ผู้เขียน | คนไกล วงนอก |
|---|---|
| เผยแพร่ |
“ประสาน ศิลป์จารุ” นักจัดรายการวิทยุ นักร้อง และนักแสดงตลกที่ใช้ชื่อในการแสดงว่า “ทองแป๊ะ” ด้วยอาชีพการงานดังกล่าวทำให้ประสานทราบเรื่องราวความเดือดดาลของ จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ที่มีต่อเพลง “มึงมันชั่ว” จนทำให้มีการสั่งแบนเพลงดังกล่าว
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณ พ.ศ. 2503 ระหว่างที่จอมพลสฤษดิ์รอท่านผู้หญิงวิจิตราจัดเตรียมอาหารกลางวันให้ ณ กองพลที่ 1 จึงเปิดวิทยุฟังเพลงฆ่าเวลา กระทั่งหมุนมาหยุดอยู่ที่สถานีแห่งหนึ่ง เมื่อจอมพลสฤษดิ์ได้ยินเนื้อร้องจากเพลงว่า “มึงมันชั่วนัก มึงมันชั่วนัก มึงมันชั่วนัก…” เท่านั้นจอมพลสฤษดิ์ก็เอามือกวาดวิทยุและของอื่นตกโต๊ะแตกกระจาย
เหตุการณ์ในครั้งนั้น นายประสาร ศิลป์จารุเป็นผู้บอกเล่าจากการรับฟัง พล.ต.ต.สำราญ กลัดเพชรสิริ ผู้บังคับการกองปราบปราม ซึ่งสนิทกับจอมพลสฤษดิ์ มาอีกทอดหนึ่งว่า
“จอมพลสฤษดิ์ท่านจึงเรียกผู้การกองปราบฯ คือ พล.ต.ต.สำราญไปพบ แล้วสั่งให้ไปจับสถานีวิทยุวรจักรโทษฐานเปิดเพลงบ่อนทำลายเสียดสีท่าน ความจริงเพลงนี้เปิดโดยสถานีวิทยุเสียงวรจักร ซึ่งผมเป็นหัวหน้าสถานีอยู่…
ผมก็บอกท่านว่า เพลงนี้ไม่ได้เปิดเฉพาะสถานีเราคือสถานีวิทยุเสียงวรจักร…แต่ทุกสถานีเขาเปิดกันทั้งนั้น พล.ต.ต.สำราญก็บอกว่า ให้ผมไปหาหลักฐาน เพื่อเอาไปยืนยันว่าสถานีไหนเปิดกันบ้าง…ผมต้องไปหาตามสถานีต่างๆ…จากนั้น พล.ต.สำราญก็นำหลักฐานไปให้กับจอมพลสฤษดิ์”
เมื่อ พล.ต.ต.สำราญนำข้อมูลที่ได้ไปพบจอมพลสฤษดิ์ๆ ก็ถามขึ้น สถานีวิทยุทีเปิดเพลงดังกล่าวในวันนั้นอยู่ที่ใด
เมื่อได้คำตอบจากพล.ต.ต.สำราญ จอมพลสฤษดิ์ถึงกับร้อง “ฮ้า…”
เพราะไม่คิดว่า สถานีที่เปิดเพลงให้เกิด “น้ำโห” ก็คือ สถานีวิทยุเสียงวรจักร ที่ตั้งอยู่ในกองปราบฯ นั่นเอง จากการสอบถามและข้อมูลที่ประสารรวบรวมมาให้ สรุปได้ว่า เป็นการเปิดเพลงโดยไม่ได้มีเจตนาที่จะเสียดสีจอมพลสฤษดิ์ และเพลงดังกล่าวก็มีมานานแล้ว ทั้งสถานีวิทยุหลายแห่งต่างก็เปิดกัน
จอมพลสฤษดิ์จึงถามว่าใครเป็นผู้ร้องเพลงดังกล่าว
พล.ต.ต.สำราญ ก็ตอบว่า “คำรณ ร้อง” จอมพลสฤษดิ์ก็สั่ง “แบน” เพลงมึงมันชั่วทันที ห้ามสถานีวิทยุต่างๆ เปิดเพลงนี้ต่อไปอีกโดยเด็ดขาด
“คำรณ” ที่กล่าวข้างต้นนั้นคือ คำรณ สัมบุณณานนท์
คำรณ สัมบุณณานนท์ (พ.ศ. 2463-251) เป็นนักร้องนักแสดง คำรณเป็นนักร้องเพลงลูกทุ่งยุคแรกๆ นอกจากนี้ แนวเพลงที่คำรณร้องส่วนมากยังเป็นเพลงต่อต้านอำนาจรัฐ เสียดสีเผด็จการ วิพากษ์วิจารณ์การเมืองอย่างตรงไปตรงมา หรือที่ปัจจุบันเรียกว่า “เพลงเพื่อชีวิต” นั่นเอง
สำหรับเพลง “มึงมันชั่ว” นั้น ไพบูลย์ บุตรขัน เป็นผู้ประพันธ์ (บ้างว่าสุเทพ โชคสกุล เป็นผู้ประพันธ์) มีเนื้อร้องดังนี้
“มึงมันชั่วนัก มึงมันชั่วนัก มึงมันชั่วนัก มึงมันชั่วนัก กูจึงหมดรักหมดอาลัย ดูแต่ลูกในไส้ มึงยังทิ้งไปไม่เหลียวแล มีชู้คนใหม่ มึงลืมลูกได้น้ำใจของแม่ ปากว่ารักลูกแท้ มันไม่แน่เหมือนดังน้ำใจ
ทิ้งลูกอยู่หลัง เคราะห์กรรมประดังลูกหลั่งน้ำตา ลูกน้อยร้องดังเสียงจ้า เรียกหาแม่จ๋าอยู่ไหน กูได้ยินลูกร้องคราวได้ ดังใครเอามีเฉือนใจ เจ็บช้ำจนตายไม่มีวันเลือน
ใครเป็นผัวมึงคงจะซาบซึ้งอยู่ไม่นาน มึงมันชั่วจากสันดาน ตัดลูกผัวได้อย่างใจเฉยเชือน หลงรักมึงอยู่ก็ด้วยไม่รู้ว่าใจมึงเปื้อน อีกเพียงไม่กี่เดือน ผัวมึงคงลืมดื่มน้ำเห็นปลิง
มึงเลวสิ้นดีหญิงใดอย่ามี เอาเยี่ยงอย่างมัน โมราหรือกากีนั้น ที่มันมาเข้าสู่สิง ใครจะปอง ครองรักมึงจริง ชายได้แนบได้อิง มึงคงได้ทิ้งเขาไปเช่นกู”
เนื้อหาเพลงจี้ใจดำของจอมพลสฤษดิ์ จนถูกสั่งแบนก็มีดังนี้ ส่วนสาเหตุการสั่งแบนกลับไม่เป็นที่ชัดเจน
อ่านเพิ่มเติม
ข้อมูลจาก :
เลิศชาย คชยุทธ. “จอมพลผ้าขาวม้าแดง สฤษดิ์ ธนะรัชต์ กับวงการลูกทุ่ง ‘รัก-เดือดดาล’ ”ใน, ศิลปวัฒนธรรม พฤศจิกายน 2535
นคร ถนอมทรัพย์ (เรื่อง). กองบรรณาธิการ (ถอดความ), “ความเป็นมาของเพลงลุกทุ่ง,” ใน กึ่งศตวรรษเพลงลูกทุ่งไทย, สำนักคณะกรรมการวัฒนธรรมห่งชาติ, กันยายน 2532
เรืออากาศโท จินตวิช บัวทอง. อุดมการณ์ทางการเมืองในบทเพลงที่ขับร้องโดย คำรณ บุณณานนท์. วิทยานิพนธ์หลักสูตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต ปีการศึกษา 2560
เพลงมึงมันชั่ว จาก https://www.youtube.com/watch?v=_Zc535DL9Os สืบค้นเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2565
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2565
