| เผยแพร่ |
|---|
ภูเขาทอง ในวัดสระเกศ นอกจากจะมีบันไดเวียนขึ้นลงสองด้านแล้ว ยังมี “บันไดตรง” อยู่ทางด้านทิศใต้
บันไดตรงนี้สันนิษฐานว่ามีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เป็นอย่างน้อย ลักษณะสูงชันมาก และเคยมีคนตกลงมาตาย!
ในหนังสือ “นิราศบรมบรรพต” ประจำ พ.ศ. 2466 เขียนโดย “พระพินิจหัดถการ” โรงพิมพ์บุญช่วยเจริญ พิมพ์จำหน่ายเมื่อ พ.ศ. 2467 พระพินิจฯ เขียนไว้ตอนหนึ่งว่า
“ล่วงหนทางมาถึงหว่างบรรไดเวียน
เปนที่เตียนชั้นกว้างหนทางใหญ่
มีทางแยกที่ตัดลัดขึ้นไป
เปนบรรไดตรงชนชั้นน่ากลัว
ไม่มีใครขึ้นลงที่ตรงนั้น
ที่สำคัญใครดูก็รู้ทั่ว
ต้องเอาไม้บิดกันกั้นเปนรั้ว
อยู่จนชั่วเดี๋ยวนี้มีจริง ๆ
แต่ก่อนนั้นตกตายเปนหลายคน
ตั้งแต่บนตกตรงลงมากลิ้ง
มือจะคว้าจับอะไรไม่ได้จริง
ก็แน่นิ่งพอถึงล่างก็วางวาย
ฉันนิ่งนึกตรึกตรมอารมย์หมอง
ภูเขาทองสูงใหญ่น่าใจหาย
ใครพลั้งลงแล้วก็คงต้องถึงตาย
อย่านึกหมายว่าจะได้เห็นใจทัน”
นอกจากนี้ ในหนังสือพิมพ์ “ไทย” ฉบับวันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2451 ปลายรัชกาลที่ 5 ลงข่าวเรื่องคนเมาตกภูเขาทองเพราะปีนขึ้นไปทางบันไดตรงว่า
“ตกภูเขาทอง เมื่อคืนวันที่ 7 เดือนนี้ มีชายผู้หนึ่ง อายุกลางคน ดูท่าทางจะมีดีกรีจัดสักหน่อย ไปเที่ยวในการรื่นเริงที่งานบรมบรรพต ชายนั้นได้ขึ้นไปบนภูเขาทางบรรไดชั้นตรง แล้วปาฏิหารพลัดตกลงมามีความเจ็บช้ำมาก พลตระเวรได้นำตัวคนเจ็บไปส่งโรงพยาบาล อาการน่ากลัวจะไม่รอดเสียมาก นั่นเพราะความประมาทจนเกินส่วนไม่ใช่หรือ?”
เอนก นาวิกมูล สันนิษฐานว่า บันไดตรงถูกรื้อเมื่อคราวซ่อมใหญ่ พ.ศ. 2493-2497
อ้างอิง :
เอนก นาวิกมูล. (มีนาคม, 2542). ภูเขาทอง แลเห็น “บันไดตรง” หรือบันไดชัน. ศิลปวัฒนธรรม. ปีที่ 20 : ฉบับที่ 5.
________. (เมษายน, 2544). ความรู้สั้น ๆ. ศิลปวัฒนธรรม. ปีที่ 22 : ฉบับที่ 6.
เผยแพร่เนื้อหาในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 22 กันยายน 2564
