ก่อน “เกษียณอายุราชการ” 60 ปี ข้าราชการเคยเกษียณอายุ 55 ปี

ข้าราชการ เกษียณอายุราชการ เกษียณอายุราชการ 60 ปี — (ภาพจาก www.matichon.co.th)

ผู้เขียน	วิภา จิรภาไพศาล
เผยแพร่	วันเสาร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ.2567

ก่อนเกษียณอายุราชการ 60 ปี ข้าราชการเคยเกษียณอายุ 55 ปี

“อายุ 60 เกษียณ” หรือ เกษียณอายุราชการ 60 ปี เป็นคำพูดที่ได้ยินกันจนคุ้นเคย ยิ่งเดือนกันยายนที่เป็นเดือนที่สิ้นปีงบประมาณของหน่วยงานราชการ ไปรับประทานอาหารที่ไหน มักจะได้เจอกับงาน “เกษียณอายุราชการ” อยู่บ่อยๆ แต่เมื่อเมืองไทยกำลังก้าวเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ ตอนนี้จึงมีแนวโน้มว่าข้าราชการจะเกษียณอายุเป็น 63 ปี

สำนักงาน ก.พ. (สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน) ได้ศึกษาแนวทางการขยายเกษียณจากราชการเช่นกัน โดย จะขยายอายุเกษียณจาก 60 ปี เป็น 63 ปี โดยใช้เวลา 6 ปี คือ 2 ปี ขยาย 1 ปี ซึ่งไม่ครอบคลุมหน่วยงานที่ต้องใช้ศักยภาพทางร่างกาย ทั้งนี้กําหนดเป้าหมายให้ข้าราชการ พนักงานรัฐวิสาหกิจ และเจ้าหน้าที่ของรัฐ เกษียณอายุที่ 63 ปี ในปี พ.ศ. 2567 ส่วนวิธีดำเนินการอยู่ระหว่างการศึกษา

หากก่อนหน้านี้ ราชการเคยขยายการเกษียณอายุมาแล้ว

(ภาพประกอบ) ข้าราชการกองล่าง กระทรวงยุติธรรม ถ่ายประมาณปี พ.ศ.2470-2472 แถวบนสุดจากซ้ายคนที่สอง คือ นายสัญญา ธรรมศักดิ์ แถวที่สองริมขวาสุด คือ นายเสวตร์ โรจนเวทย์ นอกนั้นไม่ทราบนาม

เพราะแต่เดิมนั้นข้าราชการไทยไม่ได้ “เกษียณอายุ” ที่ 60 ปี อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แต่เกษียณอายุที่ 55 ปี จนเมื่อปี 2494 สมัยรัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม จึงได้มีการปรับเปลี่ยนการเกษียณอายุของข้าราชการทหารและพลเรือน 60 ปี อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

ซึ่งประเสริฐ ปัทมะสุคนธ์ (อดีตเลขาธิการรัฐสภา) บันทึกไว้ในรัฐสภาไทยในรอบสี่สิบสองปี (2475-2513) ดังนี้

“แก้อายุข้าราชการที่ครบเกษียณอายุจาก 55 เป็น 60

เดิมข้าราชการพลเรือนและทหาร ตามพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ ได้กำหนดเหตุออกรับบำเหน็จบำนาญเพราะสูงอายุไว้ไม่เกินอายุ 55 ปีบริบูรณ์ และผู้บังคับบัญชา อาจพิจารณาอนุญาตให้ต่ออายุราชการได้อีกคราวละ 1 ปี ไม่เกินอายุ 60 ปีบริบูรณ์

ครั้นเมื่อ พ.ศ. 2494 รัฐบาลได้เสนอแก้ไขพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการใหม่ แก้เหตุออกเพราะสูงอายุให้เป็นอายุ 60 ปีบริบูรณ์ และอาจต่ออายุให้อีกคราวละ 1 ปี แต่ไม่เกินอายุ 65 ปีบริบูรณ์ โดยพระราชบัญญัติบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ. 2494”