เที่ยงวันนี้ เปิดคอมพิวเตอร์เพื่อส่องภาพมาประกอบการเขียน พบภาพที่ถ่ายไว้เมื่องานมหกรรมพิพิธภัณฑ์ พ.ศ.2559 จึงได้เห็นภาพระฆังขอบุตร

ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

คำบรรยายบอกสั้นๆ ว่า “ระฆังขอบุตรสมัยรัตนโกสินทร์” รูปทรงเป็นแบบศิลปะตะวันตก

ขอบระฆังมีจารึกภาษาไทยแบบนูนเขียนในทำนองว่าผู้ใดตีระฆังใบนี้จะมีบุตร

ภาษาบนตัวระฆังอ่านค่อนข้างยาก ลองพยายามอ่านจากในจอ ได้ความว่า

“หญิงชายผู้ใดผิ้จะปราถนาขอบุตร จงรักษาเระอุโบสถศีลให้มั่นในสัญดาน แล้วจึง…”
ทางพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร นำมาแสดงเมื่อคราวงานมหกรรมพิพิธภัณฑ์

เป็นบุญตาที่ได้เห็นของดีมากมายในงานนั้น แต่ถ้าไม่ถ่ายไว้ก็ลืมเปล่า นี่คือประโยชน์ของการถ่ายรูป

ญาติของผมคนหนึ่งแต่งงานตอนมีอายุมาก รออยู่นานก็ไม่มีบุตร มีคนแนะนำให้ไปขอลูกจากหลวงพ่อโสธรแปดริ้ว จ. ฉะเชิงเทรา

ปรากฏว่ากลับมาแล้วได้ลูกจริงๆ เป็นเรื่องไม่น่าเชื่อ

เกี่ยวกับเรื่องขอลูกนี้ ผมเคยเขียนเรื่องคุณเสือหรือเจ้าจอมแว่นในรัชกาลที่ 1 ขอลูก ลงในเนชั่นสุดสัปดาห์

เขียนเรื่องคุณเสือตั้ง 4 ตอนแต่นึกไม่ออกเลยว่าเอาไปรวมเล่มแล้วหรือยัง ค้นเล่มไหนก็ไม่เจอ สงสัยจะถูกผีหลอก

---

เอนก นาวิกมูล เขียนเมื่อเที่ยงวัพฤหัสที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ.2561 วันลอยกระทง มีคนคิดทำกระทงน้ำแข็งจากขันน้ำ สวยดี