คณะสำรวจแม่น้ำโขง ปี 1866-1868 กับภาพวาดสุดล้ำค่า

เปิดภาพวาดสุดล้ำค่าโดยคณะสำรวจแม่น้ำโขงของฝรั่งเศส เผยให้เห็นภาพความยิ่งใหญ่ของบ้านเมืองหลายวัฒนธรรม และวิถีชีวิตของผู้คนเมื่อครั้งอดีต

ในยุคสมัยแห่งการล่าอาณานิคม ชาวฝรั่งเศสหลายคนมีบทบาทในการสำรวจดินแดนอุษาคเนย์ อย่าง “ฟรานซิส การ์นิเยร์” (Francis Garnier) และหลุยส์ เดอลาปอร์ (Louis Delaporte) 2 นักสำรวจผู้เผยภาพวัฒนธรรมสองฝั่งโขง

ในปี 1866 (ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 4) คณะสำรวจแม่น้ำโขงของฝรั่งเศส ภายใต้การบังคับบัญชาของนายพล ดูดาร์ต เดอ ลาเกร (Doudart de Lagrée) ซึ่งมีการ์นิเยร์และเดอลาปอร์ร่วมเดินทางในคณะสำรวจด้วยนั้น พวกเขาได้สำรวจพื้นที่ตั้งแต่เวียดนาม กัมพูชา ลาว ไทย พม่า และจีน โดยเดินทางตามแนวแม่น้ำโขงจากไซง่อนไปจนถึงยูนนาน (เริ่มต้นออกเดินทางเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ปี 1866)

คณะสำรวจแม่น้ำโขงมีจุดหมายสำคัญคือการสำรวจ การทำแผนที่ และโดยเฉพาะการเสาะหาเส้นทางสู่ยูนนานผ่านทางตอนใต้ ระหว่างการเดินทางคณะสำรวจต้องเผชิญความยากลำบากอย่างมาก ทั้งจากสัตว์ป่า โรคภัย และอันตรายจากการเดินทาง โดยเฉพาะเกาะแก่งต่าง ๆ ในแม่น้ำโขง ซึ่งนับว่าเป็นอุปสรรคอย่างยิ่ง

คณะสำรวจแม่น้ำโขง
คณะสำรวจแม่น้ำโขง คนซ้ายสุดคือ ฟรานซิส การ์นิเยร์ และคนถัดมาคือ หลุยส์ เดอลาปอร์

คณะสำรวจใช้เวลาเดินทางยาวนานตั้งแต่ปี 1866 จนถึงปี 1868 และพบว่า

“คงเป็นการยากทีเดียวที่ฝรั่งเศสจะสามารถนำกองทัพเรือจากแม่น้ำโขงขึ้นไปยึดจีนตอนใต้ได้โดยง่าย อย่าว่าแต่จะให้ชนะทางการเมืองเลย แม้แต่แค่คิดจะทำการค้ากับคนในภูมิภาคนี้ด้วยเส้นทางแม่น้ำโขงทะลุตลอดทั้งสาย ก็ยังยากลำบาก แต่ละช่วงเต็มไปด้วยเกาะแก่งภยันตราย หฤโหดสุดพรรณนา สัตว์ร้ายนานัป ไข้ป่าชุกชุม นักสำรวจอ่อนล้าราโรยพบแต่โรคภัยไข้เจ็บ”

แม้จะประสบความยากลำบากและการบาดเจ็บล้มตาย จนทำให้นายพลลาเกรเสียชีวิตก่อนเสร็จสิ้นภารกิจ แต่คณะสำรวจก็ยังสามารถทำภารกิจสำคัญในการจัดทำแผนที่ของดินแดนที่ไม่รู้จักจนสำเร็จ และนับได้ว่าคณะสำรวจกลุ่มนี้เป็นชาวยุโรปกลุ่มแรกที่เข้าสู่ยูนนานโดยใช้เส้นทางผ่านทางตอนใต้

จากการเดินทางสำรวจครั้งนี้ การ์นิเยร์และเดอลาปอร์ได้เรียบเรียงประสบการณ์การผจญภัย พร้อมกับภาพวาดอันทรงคุณค่า แล้วนำไปตีพิมพ์เป็นหนังสือที่ชื่อว่า “Voyage d’exploration en Indo-Chine : effectue pendant les annees 1866, 1867 et 1868” ตีพิมพ์เมื่อปี 1873 โดยการ์นิเยร์เป็นผู้รับผิดชอบในการตีพิมพ์หนังสือ ส่วนเดอลาปอร์เป็นผู้วาดภาพประกอบด้วยบางส่วน (และมีคนอื่น ๆ ช่วยเหลือในการทำภาพด้วย)

ภาพวาดสุดล้ำค่าเหล่านี้นับเป็นหลักฐานประวัติศาสตร์ชิ้นสำคัญที่ฉายให้เห็นภาพของผู้คนและบ้านเมืองสองฝั่งโขงเมื่อครั้งอดีตได้อย่างดี

ในหนังสือบรรยายภาพนี้ว่า “ชาวสยาม อันนัม และกัมพูชา ในอินโดจีน” โดยชาวสยามคือกลุ่มที่อยู่ในกระท่อมซ้ายมือ สังเกตได้จากผมทรงมหาดไทย และทรงผมปีก
ในหนังสือบรรยายภาพนี้ว่า “การแข่งเรือที่ Bassac” อาจเป็นที่จำปาสัก หรือปากเซ
ในหนังสือบรรยายภาพนี้ว่า “งานฉลองเจดีย์ที่หนองคาย” สันนิษฐานว่าเป็นการจัดเทศน์มหาชาติ
สันนิษฐานว่าเป็นบริเวณเมืองเซกองริมแม่น้ำโขง
ประตูทางเข้านครธม
ปราสาทบายน
พิธีศพของชาวลาว
ในหนังสือบรรยายภาพนี้ว่า “เทศกาลที่ Bassac” อาจเป็นประเพณีการแข่งเรือหรือไหลเรือ
บรรยากาศตลาดที่เมืองหลวงพระบาง
พระธาตุพนม
บรรยากาศในเมืองหลวงพระบาง
พระธาตุหลวงแห่งเวียงจันทน์
บรรยากาศตลาดที่เมืองยอง ปัจจุบันอยู่ในรัฐฉาน ประเทศเมียนมา
ในหนังสือบรรยายภาพนี้ว่า “ประชากรใน XIENG TONG และ XIENG HONG” สันนิษฐานว่าเป็นชาติพันธุ์กลุ่มต่างๆ ในพม่าและลาวทางตอนเหนือ ทั้งนี้ ในภาพที่กล่าวถึงเมืองหลวงพระบางในภาพอื่น ๆ คำบรรยายใต้ภาพใช้คำว่า “LUANG PRABANG” คำว่า “XIENG TONG” ในที่นี้อาจไม่ได้หมายถึงเมืองเชียงทองหรือหลวงพระบางหรือไม่?
เมืองซือเหมาในยูนนาน
ชาติพันธุ์กลุ่มต่างๆ ในยูนนาน

อ่านเพิ่มเติม : 

สำหรับผู้ชื่นชอบประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรม แง่มุมต่าง ๆ ทั้งอดีตและร่วมสมัย พลาดไม่ได้กับสิทธิพิเศษ เมื่อสมัครสมาชิกนิตยสารศิลปวัฒนธรรม 12 ฉบับ (1 ปี) ส่งความรู้ถึงบ้านแล้ววันนี้!! สมัครสมาชิกคลิกที่นี่


หมายเหตุ : ภาพประกอบทั้งหมดมาจากหนังสือ “Voyage d’exploration en Indo-Chine : effectue pendant les annees 1866, 1867 et 1868” ฉบับตีพิมพ์ 1873 จากห้องสมุดมหาวิทยาลัยคอร์เนล


อ้างอิง : 

https://www.matichonweekly.com/column/article_260960

https://www.britannica.com/event/Sino-French-War

https://angkordatabase.asia/authors/louis-delaporte


เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 3 ตุลาคม 2567