| ผู้เขียน | เอนก นาวิกมูล |
|---|---|
| เผยแพร่ |
วณิพก ทันสมัยของปี 2520 ลานวัดมหาธาตุ ข้างสนามหลวง
วณิพกทั่วไป หากเป็นคนยุคเก่าก็ร้องเพลงขอทานแบบเก่าอย่างที่ป้าสำอางร้องขอจริงๆ หรือหวังเต๊ะร้องสาธิตบนเวที
อีกแบบ อยู่ในยุคถัดมา ถ้าไม่ร้องเพลงขอทานก็ร้องเพลงลูกทุ่ง หรือเพลงหมอลำ
หากร้องเพลงไม่เป็นก็ตีโทน ตีระนาด เป่าแคน สีซอ ตีกลอง ฯลฯ ไปตามความถนัด
คนที่เอากีตาร์มาดีดขอเงินอย่างที่พบในลานวัดมหาธาตุ ข้างสนามหลวงเมื่อวันเสาร์ที่ 23 กรกฎาคม 2520 น่าจะเป็นคนแรกๆ ที่เอากีตาร์มาดีดขอเงิน
ต้องมีความรู้ทางเพลงสากลพอสมควร…. หรือใครปลอมตัวมาก็ไม่รู้….!!??
ใช้วิทยุเก่าๆ ทางขวาของภาพเป็นตัวปล่อยเสียงออกลำโพงทางซ้ายที่วางอยู่ข้างกระเป๋า
เป็นภาพแปลกตาสำหรับคนทั่วไปในยุค 2520 พบแค่ครั้งเดียวหลังจากนั้นก็ไม่ได้พบอีกเลย
ลานวัดมหาธาตุแต่ก่อนเคยมีตลาดนัด มีของเก่าขายสารพัดทั้งพระเครื่ิอง หนังสือเก่า เครื่องลายคราม หีบเสียงแผ่นเสียงถ้วยชามรามไห รูปยาซิกาแรตขวดเหล้าฉลากสวยๆ คล้ายกับที่ขายกลางสนามหลวงวันเสาร์อาทิตย์
ผมไม่ค่อยมีสตางค์ แม้แต่จะซื้อรูปยาชิกาแรตรูปละไม่กี่บาทก็ยังต้องคิดแล้วคิดอีก เพราะเงินเดือนแค่ 2,000 เท่านั้น
วันหนึ่งกลั้นใจซื้อขวดเหล้าเก่าใบละบาทสองบาทใส่ลังกระดาษมาได้ราว 20 -30 ขวด เลือกเอาแต่ขวดที่ฉลากสวยๆ ซึ่งส่วนมากก็เป็นขวดเหล้าฝรั่ง ขนอย่างทุลักทุเลไปเก็บที่บ้านเป็นเวลานาน
ตอนหลังก็เอามาตั้งแสดงในนิทรรศการ และบ้านพิพิธภัณฑ์ เสียดายไม่มีเงินซื้อของเล่นเครื่องถ้วย หนังสือ และอะไรแปลกๆ อีกมากมาย
เสียดายจริงๆ เพราะตอนหลัง,น่าจะราวยุค 2525 ทั้งสนามหลวงและทางวัดมหาธาตุก็ให้เลิกตลาดนัดแบบนี้เสีย
อ่านเพิ่มเติม :
- ความเป็นกรุงเทพฯ ที่แท้จริง เริ่มสมัย “รัชกาลที่ 3”
- แฟนมาจากไหน? คนไทยเรียกคนรักว่า “แฟน” ตั้งแต่เมื่อไหร่?
- “เอนก-อัครชัย” พาส่อง “ของสะสมหายาก” ย้อนอดีตบรรยากาศฉลองวันชาติผ่านภาพและสื่อสิ่งพิมพ์
แก้ไขปรับปรุงเนื้อหาครั้งล่าสุดเมื่อ 28 มกราคม 2563
