ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช อดีตนายกรัฐมนตรี และปัญญาชนคนหนึ่งของไทยเคยให้สัมภาษณ์ว่าด้วยเรื่องการสร้างเอกลักษณ์ไทยไว้ในปี 2528 ว่า

“…เอกลักษณ์ของเอกบุรุษมันก็มีอยู่ทุกคนแหละ มาเอะอะกันไปได้ ไปตั้งกรรมการกรรมเกินแสวงหา.. ชาติไหนที่ต้องตั้งกรรมการแสวงหาเอกลักษณ์ละมันแย่แล้ว บ้านอื่นเมืองอื่นเขามี ก็ใช่เขาต้องมี..เขาต้องสร้างใหม่ก็เพราะเขาเพิ่งเริ่มเป็นเอกราช ถูกชนต่างชาติครอบงำเสียจนลืมของตัวเองหมด มันก็ต้องสร้างภาษาของตัวเองกันใหม่ ตัวอย่างอย่างมาเลเซียเขาทำน่ะ เขาสร้างภาษามาเลเซียแล้วบังคับให้คนเรียนบาฮาซา มลายู แต่ของไทยเราทำมาตั้งแต่พระร่วงแล้ว ท่านสร้างเอกลักษณ์ไทยละทำหนังสือไทย ทำอะไรๆ ขึ้นมาแล้วจะมาพูดอะไรกันตอนนี้ มันก็มีอยู่แล้ว หนังสือมันก็เป็นเอกลักษณ์ไทยแล้ว คุณอย่าไปใช้เลขฝรั่งให้มันผิดเพี้ยนไปซี

ที่ว่าคนไทยนิยมดิสโก้เต้นรำอะไรนั่น แล้วว่าเป็นวัฒนธรรมตะวันตก อ้ายนั่นก็เอกลักษณ์ไทย คนไทยเขาชอบยังงั้นนี่ครับ เขาเป็นยังงั้นมาตั้งนานแล้ว ประเทศไทยมันอยู่ได้เพราะเหตุว่ามันยอมรับวัฒนธรรมอื่นอยู่เรื่อยๆ เอามากลั่นกรองในที่สุดมันก็เป็นไทยไปเอง วิธีกินข้าวส้อมช้อนนี่ฝรั่งมันเอามาขายเป็นหีบเลย เห็นมั้ยเครื่องโต๊ะฝรั่งไง มีดปลา มีดไก่ มีดนก ช้อนตักหวาน ตักคาว ตักซุป ตักอะไรของมันก็ไม่รู้ วางเต็มไปหมดเลย ทีนี้จะกินก็เรียงจากนอกเข้ามาข้างใน ไทยก็เอามายังงั้นแล้วก็คัดไป เหลือส้อมอันช้อนอันก็กินได้ (หัวเราะ) อย่างอื่นโยนทิ้งไป นั่นแหละเอกลักษณ์ไทย…”

ที่มา: “คุยกับบานไม่รู้โรย” ใน บานไม่รู้โรย ฉบับ ตุลาคม 2528