| ผู้เขียน | วิภา จิรภาไพศาล |
|---|---|
| เผยแพร่ |
สนามกอล์ฟหลวงสวนจิตรลดา เกิดขึ้นจากพระราชดำริของรัชกาลที่ 7 ที่มีพระราชประสงค์ให้สร้างสนามกอล์ฟหลวงขึ้นในเขตพระราชฐาน เพื่อเป็นที่ออกกำลังพระวรกาย, เป็นสโมสรสำหรับเจ้านายและข้าราชการ
ในปี 2469 จึงทรงมอบหมายให้กรมรถไฟหลวงเป็นผู้ดำเนินการก่อสร้าง ใช้งบประมาณก่อสร้างและตกแต่งสถานที่ราว 116,000 บาท แล้วเสร็จในเดือนมกราคม 2470 จากนั้นทรงแต่งตั้งคณะกรรมการอำนวยการสนามกอล์ฟแห่งนี้ เพื่อบริหารและดูแลสนามกอล์ฟ มีพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน เป็นสภานายกกรรมการคนแรก
สนามกอล์ฟหลวงสวนจิตรลดา
สนามกอล์ฟแห่งนี้ มีข้อกำหนดระเบียบแรกเริ่มสำหรับผู้ที่ต้องการเข้ามาเล่นกอล์ฟไว้ 2 ประเภท คือ 1. ผู้ที่ได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้เข้าไปเล่นเป็นกรณีพิเศษ โดยไม่ต้องใช้เกณฑ์ถือแต้มต่อ ( Handicap) 2. ผู้ที่กรรมการเห็นชอบว่าฝีมือดี ซึ่งถือแต้มต่อกว่า 18 ลงมา และได้รับพระบรมราชานุญาต รวมทั้งเสียค่าบำรุงตามระเบียบของสนาม
นอกจากนี้ยังกำหนดเวลาใช้สนาม จะต้องไม่ใช่เวลา 16.45 น. หรือ 17.00 น. และบ่ายวันอาทิตย์เวลา 15.45 น. หรือ 16.00 น. ด้วยเป็นช่วงเวลาที่รัชกาลที่ 7 และสมเด็จพระบรมราชินี เสด็จพระราชดำเนินไปทรงกอล์ฟเป็นประจำ
ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 (พ.ศ. 2482-2485) สนามกอลฟ์สวนจิตรลดาถูกปิดยาวจนถึงวันที่ 14 สิงหาคม 2486 เนื่องจากทหารขอใช้พื้นที่ของสนามกอล์ฟ
สนามกอล์ฟกลับมาเปิดให้บริการอีกครั้ง เมื่อจอมพล ป. พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี มีคำสั่งให้เปิด เพื่อให้คณะรัฐมนตรีบริหารร่างกาย
คราวนี้ มีการกำหนดระเบียบผู้เข้าใช้สนามใหม่ แบ่งเป็น 4 ประเภท คือ 1. คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และภริยา 2. คณะรัฐมนตรี ที่ปรึกษา และภริยา 3. เลขาธิการคณะรัฐมนตรี และภริยา 4. คณะกรรมการอำนวยการสนามกอล์ฟหลวงสวนจิตรลดา กรรมการที่ปรึกษา และภริยา
ภายหลัง คณะรัฐมนตรีได้ส่งมอบกิจการสนามกอล์ฟคืนให้สำนักพระราชวัง
อ่านเพิ่มเติม :
อ้างอิง :
ณิชชา จริยเศรษฐการ, บุศยารัตน์ คู่เทียม บรรณาธิการ. อาไคฟ ขอให้เก็บให้จงดี. กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2567.
เผยแพร่ในระบบออนไลน์ครั้งแรกเมื่อ 15 กรกฎาคม 2567
