จากรายงานของ The New York Times เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (11 กรกฎาคม) กลุ่มผู้ใช้ทวิตเตอร์ที่ถูก โดนัลด์ ทรัมป์ ประธานาธิบดีสหรัฐฯ บล็อคในทวิตเตอร์ได้ร่วมกันยื่นฟ้อง ทรัมป์ และผู้ช่วย ฐานละเมิดรัฐธรรมนูญ โดยอ้างว่า บัญชีทวิตเตอร์ของเขาถือเป็นพื้นที่สาธารณะสำหรับการพูดคุย ทรัมป์ ในฐานะเจ้าหน้าที่รัฐย่อมไม่สามารถกีดกันผู้คนจากพื้นที่ดังกล่าวได้ แม้บุคคลดังกล่าวจะแสดงความเห็นที่เขาไม่ชอบใจก็ตาม

“บัญชี @realDonaldTrump เป็นเหมือนศาลาประชาคมดิจิตอลซึ่งประธานาธิบดีและผู้ช่วยจะใช้การทวีตเพื่อสื่อข่าวสารและข้อมูลสู่สาธารณะ และบรรดาสาธารณชนก็จะใช้การตอบคำถามเพื่อตอบโต้กับประธานาธิบดีและผู้ช่วยในการแลกเปลี่ยนความเห็นต่อกัน” เนื้อหาส่วนหนึ่งของคำฟ้องระบุ

ฝ่ายผู้กล่าวหาบอกว่า การบล็อคประชาชนไม่ให้เห็นทวีตของทรัมป์ หรือมิให้ดูและตอบข้อความจากทวีตนั้นๆ ย่อมเป็นการกระทำที่ละเมิดต่อสิทธิของประชาชนที่ได้รับการรับรองตามบทบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 1 (First Amenment) และพวกเขายังอ้างทฤษฎีอื่นๆ ประกอบคำฟ้องเช่น อ้างว่าเป็นการขัดขวางการเข้าถึงแถลงการณ์ของรัฐบาลที่ถูกเผยแพร่ต่อสาธารณะ และสิทธิในการยื่นข้อเรียกร้องต่อรัฐบาลเพื่อการแก้ไขปัญหาต่างๆ

ประเด็นนี้ถือเป็นข้อถกเถียงที่ยังหาข้อสรุปไม่ได้ในวงการกฎหมาย ผู้เชี่ยวชาญบางส่วนยังคงมองว่า บัญชีทวิตเตอร์ของเจ้าหน้าที่รัฐ รวมถึงประธานาธิบดีสหรัฐฯ ถือเป็นพื้นที่ส่วนตัว ไม่ใช่พื้นที่ทางการ ทรัมป์จึงมีสิทธิที่จะบล็อคคนอื่นได้เมื่อเห็นว่าคนนั้นๆ เข้ามาก่อกวนเช่นเดียวกับผู้ใช้ทั่วไป อีกทั้งความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการบล็อคก็ถือว่าเล็กน้อย เพราะคนที่ถูกบล็อคก็ยังอาจเห็นข้อความบนบัญชีของทรัมป์ได้ ตราบเท่าที่เขาไม่ล็อกอินเข้ามาด้วยชื่อที่ตัวเองถูกบล็อคไป

ขณะที่ฝ่ายกล่าวหายืนยันว่า การใช้งานทวิตเตอร์ของประธานาธิบดีสหรัฐฯ มีลักษณะที่สื่อให้เห็นว่าเจ้าหน้าที่บ้านเมืองยอมรับว่ามันคือช่องทางการสื่อสารอย่างเป็นทางการช่องทางหนึ่งของรัฐบาล ไม่ว่าจะเป็นการประกาศการเสนอชื่อผู้อำนวยการเอฟบีไอคนใหม่ การปฏิเสธข้อกล่าวหาการบันทึกการสนทนาของทรัมป์กับเจมส์ โคมี (James Comey) อดีตผอ.เอฟบีไอ ก็ล้วนแล้วแต่ใช้บัญชีทวิตเตอร์ส่วนตัวของทรัมป์ในการชี้แจงทั้งสิ้น